Morgunblaðið - 23.03.2001, Síða 70

70 FÖSTUDAGUR 23. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ






  BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
KARL Sigurbjörnsson biskup hefur
sent út hirðisbréf upp á rúmar 200
blaðsíður, en í því viðrar hann skoð-
anir sínar á stöðu þjóðkirkjunnar,
hlutverki hennar og tilgangi. Hirð-
isbréf þetta var kynnt nokkuð í
Morgunblaðinu nýlega. Margt af því
sem biskup segir í þessu bréfi sínu er
að sjálfsögðu gott og gilt, en þó virk-
ar sumt nánast eins og það sé fremur
komið frá æfðum stjórnmálamanni
en kristnum biskupi. Sums staðar
virðist nefnilega koma fram hinn
tækifærissinnaði andi málamiðlunar
sem reynir stöðugt að forðast hreina
og beina túlkun á því sem Orð Guðs
segir.
Það má til dæmis vel vera að Karl
biskup telji það einfalt mál að efna til
samtals við múslima, en kristið fólk í
Pakistan og víðar hefur átt afskap-
lega erfitt með það. Reynsla þess er
að múslimar séu ekki til viðtals þar
sem þeir eru í meirihluta. Hinsvegar
vilja þeir ef til vill ræða málin þar
sem þeir eru í minnihluta með það
fyrir augum að ná fram auknum rétt-
indum og meiri styrk í viðkomandi
löndum. Ekki virðist t.d. talebana-
stjórnin í Afganistan hafa verið mjög
samtalshæf gagnvart umheiminum
síðan hún komst til valda og væri
Karl biskup leiðtogi kristins minni-
hlutasafnaðar í landi þar sem slíkt
stjórnarfar væri, hygg ég að sam-
talslist hans skilaði litlu.
Karl biskup fjallar um samkyn-
hneigð í bréfi sínu og í því máli sýnist
mér að stjórnmálamaðurinn komi
svo sterkt upp í honum að hann kaf-
færi biskupinn.
„Allir eru velkomnir í kirkju
Krists og að altari hans til blessunar
og fyrirbænar,“ segir í bréfinu. Fyr-
irbænir eru góðra gjalda verðar en
blessun verður aldrei lögð yfir það
sem er synd. Slík blessun er einskis
virði og raunar synd í sjálfu sér.
Biskupar verða eins og aðrir dauð-
legir menn að standa frammi fyrir
Drottni allsherjar á degi dómsins og
hafi þeir túlkað boð hans eftir tíð-
arandanum en ekki samkvæmt Orð-
inu, verða þeir vegnir og léttvægir
fundnir. Þeirra er skyldan að hlýða
Guðs lögum en ekki að rangtúlka
þau eða breyta þeim að geðþótta.
Hin heilnæma kenning á að vera
þeim samgróin. Lokaorð Biblíunnar
ættu því að hljóma hátt með viðvör-
un í hjörtum manna með slíka
ábyrgð.
Ég segi þetta vegna þess að í bréfi
sínu virðist Karl biskup velta upp
spurningum um hvort taka beri
þetta og hitt í Ritningunni alvarlega!
Hann segir að víða sé samkynhneigð
hafnað í Heilagri Ritningu, en spyr
jafnframt hvort þau fyrirmæli séu
ótvíræð og sígild. Heyrist mér rétt?
Er það biskup í kristinni kirkju sem
talar þessi orð? Er hann að veikja
tiltrú á Orði Guðs sem er eða á að
vera grundvöllur kirkjunnar? Síðan
spyr hann hvort samkynhneigð sé
meiri synd en ýmislegt annað sem
fordæmt er í Biblíunni en nú sé með-
tekið sem gott og gilt af flestum. Að
afsaka og reyna að viðurkenna eina
synd vegna þess að aðrar hafa verið
afsakaðar og viðurkenndar er ekki
merkilegur rökstuðningur. Stað-
reyndin er sú að samkynhneigð er
ekki bara víða fordæmd í Ritning-
unni, heldur er hún alfarið fordæmd
og skilgreind skýrt og greinilega
sem synd. Það er ekki á valdi Karls
biskups að breyta þeirri skilgrein-
ingu.
Umburðarlyndi er dyggð, þar sem
það miðar að uppbyggingu, en um-
burðarlyndi gagnvart synd er
heimska. Með því að umbera syndina
greiðum við götu hennar um sam-
félagið og aukum skaðleg áhrif henn-
ar.
Ef við gerum slíkt sýnum við
ábyrgðarleysi og dómgreindarskort.
Við gleymum því að Guð er Guð og
lítilsvirðum boð hans. Hver sem það
gerir mun síðar meir þurfa að svara
fyrir slíkar gerðir.
Karl biskup segir svo að lokum um
samkynhneigð í bréfi sínu að stað-
fest samvist sé sambúð en ekki
hjónaband og ennfremur að „engin
þjóðkirkja Norðurlandanna hafi
treyst sér til að stíga það skref að
vígja samkynhneigða sem hjón“.
Eðlilega ekki, því með því væru
kirkjurnar að brjóta gegn Orði Guðs
sem á að vera þeirra eigin grundvöll-
ur. En hvernig geta þá viðkomandi
kirkjur lýst sig fúsar til að leiða sam-
kynhneigða að altarinu og veita þeim
blessun? Í hirðisbréfi Karls biskups
segir að þeim verði ekki vísað á bug
sem leiti blessunar Guðs yfir samlíf
sitt. Hvernig getur kirkjan talað um
að blessun Guðs geti náð yfir það
sem er synd samkvæmt Orði Guðs?
Sérhver kirkja sem vill heita krist-
in verður að fylgja boðum Heilagrar
Ritningar, þeim Andans leiðarvísi
sem er hornsteinn siðaðs mann-
félags. Óhlýðni við Orð Guðs er graf-
alvarlegt mál. Enginn maður getur
réttlætt synd og komist heill frá því.
„Sjá, að óttast Drottin – það er speki,
og að forðast illt – það er viska.“
RÚNAR KRISTJÁNSSON,
Bogabraut 21,
545 Skagaströnd.
Hirðisbréf
biskups
Frá Rúnari Kristjánssyni:
2001