Morgunblaðið - 20.12.2001, Blaðsíða 52

UMRÆÐAN
52 FIMMTUDAGUR 20. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Í TILEFNI af um-
ræðu undanfarið um
ráðstöfun styrkjar
vegna undirbúnings
íslenskra landsliðs-
manna á skíðum
vegna Ólympíuleik-
anna og háum kostn-
aði þeirra sem stunda
skíðaíþróttir á afreks-
stigi vil ég fyrir hönd
Skíðasambands Ís-
lands fara nokkrum
orðum um þessi mál
þar sem nokkurra
ranghugmynda virðist
um þau gæta.
Það hefur löngum
verið vitað að það er
gríðarlega kostnaðarsamt að
stunda skíðaíþróttir á afreksstigi á
Íslandi. Vegna aðstæðna er ekki
hægt svo vel sé að stunda skíðaæf-
ingar á afreksstigi hérlendis, held-
ur þurfa keppendur að vera er-
lendis vegna æfinga og keppni í
a.m.k. 6 mánuði á ári. Æskilegt er
að skíðamaður á afreksstigi sé um
50 daga á skíðum fyrir upphaf
keppnistímabils sem hefst í nóv-
ember, svo undirbúningur fyrir
þátttöku í mótum teljist nægur.
Hver keppandi er að meðaltali um
120 daga á skíðum á ári, tekur þátt
í um 35–40 alþjóðlegum mótum er-
lendis og er á ferðalagi um 80–100
daga á ári.
Kostnaður landsliðsmanns í
heimsbikarliði nemur rúmum níu
milljónum króna á ári. Þar af hefur
SKÍ borið um sex milljónir króna
vegna þjálfunar- og
rekstrarkostnaðar
liðsins sem er liður í
samstarfssamningi við
sænska heimsbikarlið-
ið. Sjálfur hefur
landsliðsmaður því
borið rúmar þrjár
milljónir króna á ári
þar sem hann hefur
notið ríkulegs stuðn-
ings fyrirtækja og
bæjaryfirvalda í
Ólafsfirði. Kostnaður
landsliðsmanna Evr-
ópubikarliðs í alpa-
greinum og A-liðs í
skíðagöngu nemur allt
að rúmum þremur
milljónum króna á ári sem lands-
liðsmenn hafa sjálfir borið. SKÍ
hefur ekki fjármagn til að styðja
frekar við bakið á landsliðsmönn-
um en stutt vel við bakið á lands-
liðsfólki með útbúnaði sem sam-
bandið hefur getað útvegað með
samningum við ýmsa útbúnaðar-
framleiðendur, og með annarri
þjónustu.
Til að mæta þeim gríðarlega
kostnaði sem felst í starfsemi SKÍ
hefur sambandið notið stuðnings
fyrirtækja og annarra styrktarað-
ila undanfarin ár. Á dögunum voru
undirritaðir samstarfssamningar
við nokkur af stærstu fyrirtækjum
landsins sem ákveðið hafa að
styðja við bakið á skíðaíþróttinni
með myndarlegum hætti. Stuðn-
ingur þessi gerir SKÍ m.a. kleift að
halda úti fjölbreyttri starfsemi sem
tekur ekki síst til öflugs kynn-
ingar- og útbreiðslustarfs sem vak-
ið hefur mikla athygli á síðustu ár-
um.
Vegna útbúnaðar landsliðsfólks
hefur Skíðasamband Íslands und-
anfarin ár gert samninga við fjölda
fyrirtækja hérlendis sem erlendis
og nemur verðmæti þeirra samn-
inga rúmum tíu milljónum króna í
ár. SKÍ hefur því getað útvegað
hverjum landsliðsmanni í heims-
bikar- og Evrópubikarliði Íslands
útbúnað að verðmæti um sjö til
átta hundruð þúsund krónur á ári
vegna æfinga og keppni sem þýðir
að kostnaður landsliðsmanna
vegna útbúnaðar er lítill. Góður ár-
angur íslenskra skíðamanna á al-
þjóðlegum vettvangi, þá sérstak-
lega Kristins Björnssonar, hefur
leitt til þess að auðveldara hefur
verið síðustu ár að ná samningum
um útbúnað og er þetta einn mik-
ilvægasti stuðningur SKÍ við
landsliðsfólk sitt. SKÍ hefur einnig
útvegað landsliðsmönnum í skíða-
göngu útbúnað sl. ár vegna æfinga
og keppni þótt erfiðara hafi reynst
undanfarin ár að ná samningum
við útbúnaðarframleiðendur.
Skíðasamband Íslands hefur
rekið skrifstofu með einum starfs-
manni undanfarin ár sem ásamt
fjölda sjálfboðaliða, sem innan
sambandsins starfa, hefur veitt
landsliðsmönnum margs konar
þjónustu og aðstoð. Landsliðsmenn
hafa þannig getað leitað til skrif-
stofu sambandsins, m.a. vegna að-
stoðar við styrkumsóknir, skrán-
inga í mót, aðstoðar vegna
ferðalaga og annars sem upp kann
að koma vegna æfinga og keppni.
Þá hefur SKÍ samið fyrir hönd
landsliðsmanna í heimsbikar- og
Evrópubikarliði við erlend skíða-
sambönd um æfingaaðstöðu og
þjálfun í samstarfi við aðildarfélög
og forráðamenn þeirra. Sambandið
hefur í samráði við landsliðsmenn
farið þessa leið til að betur sé hægt
að uppfylla þjálfunarlegar þarfir
hvers og eins landsliðsmanns þar
sem SKÍ hefur sem áður segir ekki
haft burði til að halda úti sameig-
inlegum æfingum fyrir landsliðin
sem fullnægir kröfum allra lands-
liðsmanna. Þá hefur Skíðasam-
bandið verið í samstarfi við skíða-
klúbb í Noregi vegna æfinga A-liðs
í skíðagöngu sem gert hefur þeim
kleift að fá nauðsynlega þjónustu
vegna æfinga og keppni.
Á komandi vetri verða Ólymp-
íuleikarnir haldnir í Salt Lake City
og var sex manna undirbúnings-
hópur vegna leikanna valinn, en
endanlegt val fer fram í næsta
mánuði. Á dögunum úthlutaði ÍSÍ
2,4 milljóna króna framlagi til SKÍ
vegna undirbúnings leikanna sem
greitt hefur verið að hluta til SKÍ.
Framlaginu hefur verið ráðstafað
að hluta til samæfinga undirbún-
ingshópsins sem hófust í júní sl.
Fram hefur verið lögð greinargerð
að beiðni ÍSÍ þar sem fram kemur
með hvaða hætti SKÍ hyggst ráð-
stafa þessu framlagi. Meginhluta
framlagsins verður ráðstafað til
samæfinga hópsins. Að auki verða
beingreiðslur vegna þjálfunar-
kostnaðar til hvers og eins kepp-
anda. Þannig er gert ráð fyrir að
framlag til hvers landsliðsmanns í
Evrópubikarliði nemi í heild
350.000 krónum og framlag vegna
landliðsmanns í heimsbikarliðsliði
nemi 650.000 krónum.
Eins og sjá má nemur þessi
styrkur aðeins broti af þeim gríð-
arlega kostnaði landsliðsmanna
vegna æfinga og undirbúnings leik-
anna. Óháð Ólympíuleikunum er
kostnaður landsliðsmanna svo mik-
ill að mjög erfitt er fyrir foreldra,
skíðafélög og stuðningsaðila þeirra
að standa undir honum. Keppend-
ur, foreldrar og aðildarfélög SKÍ
eiga heiður skilinn fyrir þann ár-
angur sem íslenskt skíðafólk hefur
náð á alþjóðavettvangi síðustu ár.
Styrkleiki íslenskra skíðamanna
hefur aldrei verið meiri, enda ber
tíður fréttaflutningur fjölmiðla af
árangri þeirra síðustu daga þess
vitni. Metnaður þessa fólks er mik-
ill og er það tilbúið að leggja mikið
á sig til þess að ná árangri.
Skíðasamband Íslands hefur eins
og önnur sérsambönd ÍSÍ unnið
eftir samþykktri afreksstefnu sl. ár
þar sem um metnaðarlega stefnu
til næstu fjögurra ára er að ræða.
Afreksstarf er gríðarlega kostnað-
arsamt fyrir sérsamböndin og
landsliðsfólk þess þar sem skíða-
íþróttin er engin undantekning
þótt síður sé.
Afreksstarf Skíða-
sambands Íslands
Egill
Jóhannsson
Skíðaíþróttin
Keppendur, foreldrar
og aðildarfélög SKÍ
eiga heiður skilinn fyr-
ir þann árangur, segir
Egill Jóhannsson, sem
íslenskt skíðafólk hef-
ur náð á alþjóðavett-
vangi síðustu ár.
Höfundur er formaður Skíða-
sambands Íslands.
NÚ ÞEGAR hátíð
ljóss og friðar er að
ganga í garð og fólk er
upptekið af að undirbúa
jólahátíðina og náms-
fólk á kafi í prófum
laumar verkalýðsfor-
ystan sér í samninga
með Samtökum at-
vinnulífsins, og fær ein-
hverskonar yfirlýsingu
frá ríkisstjórninni um
betri tíð með blóm í
haga. Og ekki var nú að
spyrja að kraftinum,
unnið alla helgina og
langt fram á kvöld. Þeg-
ar síðan afraksturinn er
skoðaður þá voru niður-
stöður þessar af samningnum við SA:
1. Rautt strik í maí við neysluvísi-
tölu 222,5. Verðbólga 3%.
2. 1% viðbótarframlag í séreignar-
sjóð launamanna.
3. Almenn 0,4% viðbótarhækkun á
umsamda launahækkun 1. janúar
2003.
Í fyrsta liðnum er lögð áhersla á að
verðbólga á Íslandi verði 3% í maí
2002. Þarna er verið að semja aftur
um sama hlutinn og gert var vorið
2001. Þá reið svokallað Flóabandalag
á vaðið, og samdi í því besta góðæri
sem sögur fara af um nánast ekki
neitt. Fleiri félög komu á eftir og
höfðu ekkert upp úr krafsinu, Flóa-
bandalagið hafði varðað leiðina og hin
skyldu lúta sama lögmáli, það var að
semja um ekki neitt til að verðbólgan
færi ekki af stað, og hér myndi ríkja
stöðugleiki. Áfram hélt góðærið en
verðbólgan byrjaði að sýna sig. Í jan-
úar sl. mældist hún 3,5% en í byrjun
desember 8,6%. Núna er góðærið bú-
ið í bili a.m.k. en verkalýðsforystan,
Samtök atvinnulífsins ásamt ríkis-
stjórninni ætla að lækka verðbólguna
í 3,5% á næstu mánuðum og jafnvel
neðar á næsta ári. Þetta er innihalds-
laus pappír dæmdur til að mistakast
og kemur til með að skila engu í vasa
hinna lægst launuðu.
Í öðrum lið er samið um 1% viðbót-
arframlag í séreignarsjóð launþega
og tekur gildi 1. júlí nk. ef þjóðarsátt-
in gengur upp. Þeir sem eru í séreign-
arsjóði í dag og fá 1%
mótframlag frá vinnu-
veitanda fá þetta ekki,
svo einfalt er það. Þeir
fá sex prósent eins og
lög gera ráð fyrir í al-
menna kerfinu, ásamt
þessu eina prósenti
vegna séreignar (verða
2% frá 1. janúar 2002)
og hámarkið sem samið
hefur verið um er sjö
prósent frá vinnuveit-
anda. Sem sagt, fólkið
sem hefur hugað að
framtíðinni og greitt í
séreignarsjóði frá upp-
hafi fær ekkert, en nú á
að verðlauna þá sem
ekkert hafa gert í sínum málum.
Í þriðja lagi á að koma 0,4% viðbót-
arhækkun á laun 1. janúar 2003. Sá
sem er með eitthundrað þúsund
krónur í davinnulaun 1. janúar 2002
auðgast um heilar 240 krónur á mán-
uði eftir skatt.
Ef áætlunin hjá samningsaðilum
heldur velli, þá eru forystumenn
verkalýðsins og atvinnulífsins í góð-
um málum ásamt ríkisstjórn og þing-
mönnum, þeir koma til með að njóta
kaupmáttarins sem „lýðurinn“ ætlar
að sjá þeim fyrir. En hinn almenni
láglaunamaður situr eftir með 240
króna hækkun í vasann á mánuði og
tekur sú hækkun gildi eftir tólf mán-
uði. Með því stuðlar verkalýðurinn
enn einu sinni að auknum kaupmætti,
stöðugleika og lágri verðbólgu. Það
var verið að semja um það sama og
samið var um í mars 2000. Eru menn
nú algörlega gengnir af göflunum?
Er forysta verkalýðsins búin að
gleyma 8. maí 1999 þegar forsætis-
ráðherra hækkaði óvænt á einni
nóttu um 134.000 krónur í launum á
mánuði, eða úr 450.000 kr. í 584.000
kr.? Ráðherrar hækkuðu um 122.000
kr. eða úr 409.000 kr. í 531.000 kr. Síð-
an hækkuðu sjálkrafa forseti Íslands,
sýslumenn, bæjarstjórar, biskup,
héraðsdómarar, hæstaréttardómar-
ar, borgarstjóri, fulltrúar í borgar-
stjórn, nefndarmenn í borgarstjórn
og á vegum Alþingis. Þetta er miklu
lengri listi og tengist úrskurði kjara-
dóms um launahækkun til æðstu full-
trúa ríkisvaldsins. Var forysta verka-
lýðsins búin að gleyma þessu? Alltént
höfðu sumir þeirra stór orð uppi, og
var ekki annað hægt en að dást að
þeim í viðtölum við fjölmiðla og sögðu
þeir að þetta yrði geymt en ekki
gleymt. Nú hefur forysta verkalýðs-
ins tekið loforð af forsætisráðherra
um tiltekt í ríkisbúskapnum til að
koma til móts við launa- og kaupmátt-
arskerðingu verkalýðsins, og foryst-
an trúir forsætisráðherra því hann er
alltaf svo orðheppinn og trúverðugur.
Það er ekkert mál að vera forsætis-
ráðherra í tíu eða tuttugu ár á Íslandi
með verkalýðsforystuna að baki sér,
það munar nú um minna. Veit for-
ystan að forsætisráðherra sagði í
þjóðhátíðarræðu sinni sl. sumar að
geðsjúkir á Íslandi væru hópur sem
þyrfti að hlúa að, þessi hópur hefði
verið vanmetinn, og lofaði að leggja
sitt af mörkum? Tryggja yrði að þessi
málaflokkur fengi fjármuni til að geð-
sjúkir fengju alla þá þjónustu sem
þeir þyrftu. Veit forsetisráðherra að
sl. fimmtán ár hafa móttökudeildir á
stóru spítölunum í Reykjavík verið
fimm talsins en í haust fækkaði þeim
niður í fjórar og hefur húsnæði þeirr-
ar fimmtu staðið autt síðan? Já, lof-
orðin klikka stundum, en ef þjóðar-
sáttin klikkar, þá er hægt að segja
launaliðnum upp í maí nk. með
þriggja mánaða fyrirvara og það er í
september, og væri nú ekki við hæfi
að enda þetta hryðjuverk 11. septem-
ber?
ASÍ og SA – jólagjöfin
Eyþór
Brynjólfsson
Höfundur starfar á Kleppsspítala.
Kjörin
Nú hefur forysta verka-
lýðsins, segir Eyþór
Brynjólfsson, tekið lof-
orð af forsætisráðherra
um tiltekt í ríkisbú-
skapnum.