Fréttablaðið

Dagfesting

◄ Útgáva ►

Instructions (PDF)

Fréttablaðið - 13.12.2006, Síða 66

MARKAÐURINN Útgáfufélag: 365 – prentmiðlar RitstjóRi: Hafliði Helgason RitstjóRn: Eggert Þór aðalsteinsson, Hólmfríður Helga sigurðardóttir, jón aðalsteinn Bergsveinsson, jón skaftason, óli Kristján ármannsson auglýsingastjóRi: anna Elínborg gunnarsdóttir RitstjóRn Og auglýsingaR: skaftahlíð 24, 105 Reykjavík AðAlsími: 550 5000 símBRéf: 550 5006 nEtföng: ritstjorn@markadurinn.is og auglysingar@markadurinn.is VEffang: visir.is umBROt: 365 – prentmiðlar PREntVinnsla: ísafoldarprentsmiðja ehf. DREifing: Pósthúsið ehf. dreifing@posthusid.is markaðinum er dreift ókeypis með fréttablaðinu á heimili á höfuðborgarsvæðinu, suðurnesjum og akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslunum á lands byggðinni. markaðurinn áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. eggert@markadurinn.is l haflidi@markadurinn.is l holmfridur@markadurinn.is l jonab@markadurinn.is l jsk@markaðurinn.is l olikr@markadurinn.is Sögurnar... tölurnar... fólkið... 13. desember 2006 mIÐVIKUdAGUr12 s k o ð u n u M V Í ð A V E R Ö L D Miklar umræður hafa verið um stöðu fjármálageirans á Íslandi, einkum hafa erlendir aðilar verið duglegir að benda á veika bletti sem þeir telja sig sjá. Greiningar hafa birst allt þetta ár bæði um stöðu bankanna og stöðu íslensks efnahagslífs. Lang lengst í þess- um efnum hefur Den Danske Bank gengið. Gagnrýnin er ekki málefnaleg nema að litlu leyti og hún er að stærstum hluta sprott- in af öfund og samkeppnisástæð- um. FIH í eigu KB banka hefur verið að stækka sína hlutdeild á danska markaðnum, Íslendingar hafa verið duglegir að kaupa fyr- irtæki og fasteignir á danskri grund. Þetta fer illa í ýmsa Dani, hvað er gamla nýlenduþjóðin að vilja upp á dekk? Greiningar þessar frá erlend- um aðilum urðu þess valdandi að kjör innlendra fjármálafyrir- tækja versnuðu og gengi hluta- bréfa í fyrirtækjunum lækkaði mjög frá byrjun mars til loka júní. Eftir það hefur gengi fjár- málafyrirtækja þokast upp á við. Kjör fyrirtækjanna á erlendum mörkuðum hafa batnað að nýju og bankarnir hafa lokið lánsfjár- mögnun fyrir næsta ár að mestu leyti. Bankarnir tóku til greina hluta af þessari gagnrýni með því að minnka hlutabréfastöður sínar og skera á krosseignarhald. Afkoma fjármálafyrirtækja hefur verið mjög góð og arðsemi eigin fjár með því besta sem ger- ist á markaðnum. Síðustu mánuði hefur verið mjög ánægjuleg þróun þar sem bankarnir hafa verið að sækja lán á nýja markaði, Landsbankinn hefur stóreflt sína innlánastarf- semi í Bretlandi. KB banki sótti um 55 milljarða í nýju hlutafé til erlendra aðila, þar á meðal til nokkurra stærstu fjármálafyrir- tækja heimsins. Ísinn er brotinn, nú munu mörg þessara fyrirtækja birta greiningar um KB banka sem mun auðvelda enn frekari sölu á hlutafé í bankanum. Jafnframt mun þetta auðvelda öðrum íslenskum fyrirtækjum að sækja hlutafé á erlenda markaði. Líkur eru til að KB banki muni nota þetta aukna fé til að kaupa fjármálafyrirtæki, sennilega í Austur-Evrópu. Nýverið opnaði Glitnir útibú í Kína. Ekki eru mörg ár í það að kínverska efnahagsveldið verði stærra en það bandaríska. Sterkur leikur hjá Glitni. Sparisjóðirnir hafa verið að sækja í sig veðrið, einkum á ein- staklingsmarkaðnum, samein- ing Sparisjóða Hafnarfjarðar og Vélstjóra er loks um garð gengin. Viðskiptavinir í fjármálageiran- um eru ánægnaðstir með þjón- ustu sparisjóðanna. Það má því segja að árið hafa reynt á þolrif stjórnenda stærstu fjármálafyrirtækjanna, þeir stóð- ust prófið og koma sterkari út úr þessum hremmingum. Þetta ár hefur því verið lær- dómsríkt, sóknin á erlenda mark- aði heldur áfram og eins og oft er sagt í sportinu, sókn er besta vörnin. Fjármálageirinn hefur stækk- að gífurlega á undanförnum árum og það sem er ánægjulegast við stækkunina er að nú kemur meira en helmingur af tekjum fjármálafyrirtækja erlendis frá. Innlendir hluthafar hafa feng- ið góða ávöxtun á sín hlutabréf í fjármálafyrirtækjunum og reyndar mörgum öðrum einnig. Eðli fjármálafyrirtækja hefur á nokkrum árum gjörbreyst, nú fjárfesta bankarnir oftast tíma- bundið, með sínum viðskipta- vinum og eru stórtækir á sviði umbreytinga og samruna fyrir- tækja. Fullyrða má að almenningur hafi notið góðs af þessu, íbúða- lánavextir hafa sjaldan verið lægri og aðgangur að lánsfé er nú allur annar en hann var fyrir nokkrum árum. Óverðtryggðir vextir eru alltof háir, en þar ræður Seðlabankinn för. Ríkið, við öll, höfum notið góðs af gríðarlegri hækkun skatttekna af fjármálafyrirtækjum sem að stórum hluta kemur af erlendri starfsemi. Fjármálageirinn sterkur Jafet s. Ólafsson Stjórnarmaður VBS fjárfestingar- banka hf. o R ð Í B E L G Greiningar hafa birst allt þetta ár bæði um stöðu bankanna og stöðu íslensks efnahagslífs. Lang lengst í þessum efnum hefur Den Danske Bank gengið. Gagnrýnin er ekki málefnaleg nema að litlu leyti og hún er að stærstum hluta sprottin af öfund og samkeppnisástæðum. Undanfarin misseri hefur umræða um framtíðarskipan gjaldeyr- ismála þjóðarinnar orðið sífellt fyrirferðarmeiri. Efasemdir um núverandi fyrirkomulag hafa orðið meira áberandi og eindregn- um fylgismönnum krónunnar hefur farið fækkandi. Þessi þróun er bein afleiðing breytts umhverfis og breyttra hagsmuna eftir því sem alþjóðlegum fyrirtækjum og fjármála- stofnunum hefur vaxið fiskur um hrygg. Fleira kemur til, vægi sjávarútvegs sem hlutfall af landsframleiðslu og útflutnings- tekjum fer stöðugt minnkandi og áliðnaður og ferðaþjónusta eru í vexti. Sú breytta mynd sem blasir við kallar á að hagsmunir okkar til framtíðar séu skoðaðir í ljósi þróunarinnar í stað þess að líta til ímyndaðs veruleika sem tilheyrir for- tíðinni. Ljóst er að ekki eru allir á einu máli um hvaða leið ber að fara þegar fram- tíðarskipan gjaldmiðilsins hér á landi er annars vegar. Hitt ætti flestum að vera ljóst að nauðsyn er á upplýstri umræðu um framtíðarskipan gengis- mála. Í Markaðnum í dag ritar Björn Rúnar Guðmundsson, hagfræðingur greiningardeildar Landsbankans, ítar- lega grein þar sem velt er upp mögu- leikum sem hingað til hafa verið utan umræðunnar. Flestir hafa verið þeirrar skoðunar að upptaka evru sé þá og því aðeins skynsamleg að henni fylgi innganga í Evrópusambandið. Sú skoðun hefur verið vel rökstudd og grundvölluð á þeim lausnum sem hafa verið settar fram í umræðunni. Grein Björns er frjótt og rökstutt innlegg inn í slíka umræðu og til þess fallin að vekja frekari vangaveltur um þær leiðir sem okkur eru færar í gengismálum þjóð- arinnar. Leið Björns er virðingarverð tilraun til að rjúfa evruumræðuna úr sam- hengi við inngöngu í Evrópusambandið og skerpa enn frekar á því að geng- isumræðan er sjálfstæð og þarf að fara fram á grundvelli framtíðarhags- muna, án þess að blandað sé inn í hana öðrum þáttum sem lúta að aðild að Evrópusambandinu og fullgildri þátttöku í myntbandalagi þess. Líklegt er að Evrópusambandsaðild sé það sem við okkur mun blasa á endanum. Lausnir á skipan gengismála kunna í náinni framtíð að verða meira aðkallandi fyrir þjóðina en aðrir þættir sem fylgja aðild að Evrópusambandinu. Verði svo, er mikil- vægt að velt hafi verið upp sem flestum frjóum öngum þeirrar umræðu. Grein Björns er því mikilvægt innlegg í þroskaða og yfirvegaða umræðu um einhverja mikilvægustu efnahagshags- muni þjóðarinnar á komandi árum. Umræðan um framtíðargjaldmiðil þjóðarinnar ein sú mikilvægasta á komandi misserum: Mikilvægt að halda umræðunni frjórri Hafliði Helgason Fáir syrgja einræðisherra Economist | Fjölmiðlar víða um heim hafa skrifað eftirmæli um Augusto Pinochet, fyrrum einræð- isherra í Chile, sem lést á herspítala í Santiago á sunnudag. Breska vikuritið Economist segir fáa syrgja einræðisherrann sem steypti lýðræðis- lega kjörinni vinstristjórn Salvadore Allende af stóli árið 1973 og réð svo með harðri hendi næstu 17 árin. Pinochet var 91 árs þegar hann lést og hefur Economist eftir aldraðri konu í Chile að löngu hafi verið kominn tími á að almættið kallaði einræðis- herrann fyrrverandi til sín. Rödd konunnar virðist einkennandi fyrir þá sem muna eftir blóðugri valdatíð Pinochets, sem sagður er bera ábyrgð á dauða þúsunda andstæðinga sinna og hafa látið pynta tugi þúsunda. Þá er Pinochet gefið að sök að hafa stungið undan 27 milljónum bandaríkjadala eða tæplega 1,9 milljörðum íslenskra króna, á bankareikninga í eigin nafni í erlendum bönkum. Pinochet var handtekinn í Lundúnum í Bretlandi árið 1998 og reynt að færa hann í hendur réttvís- innar. Það tókst ekki og vísað til þess að Pinochet væri of hrumur, elliær og of veikburða til að svara fyrir sakir sínar. Töldu því margir að hjartaáfall- ið, sem hann fékk fyrir rúmri viku, væri enn ein brellan til að komast hjá því. Svo reyndist ekki vera. Súrir yfir vægum dómi Fortune | Og enn um fjármálasvik og dómstóla því mörgum þykir súrt hversu vægan dóm Andy Fastow, fyrrum fjármálastjóri bandaríska orku- risans Enron, fékk fyrir aðild sína að stórfelldum fjársvikum og bókhaldsbrotum til að láta sem Enron skilaði hagnaði þegar raunveruleik- inn var annar. Bandaríska tímaritið Fortune segir Fastow hafa átt yfir höfði sér allt að tíu ára fangelsisdóm en hann mun hafa gert samkomulag við dómstóla um samvinnu og náði dóminum með því móti niður í sex ár. Að sögn Fortune mun samkomulagið hafa falist í því að Fastow nafngreindi þá aðila hjá ýmsum bönkum og fjármálastofnunum, sem áttu hlutdeild í því að hjálpa Enron við að lifa í lygi og fela jafnvirði 2.900 milljarða króna skuldahala fyrir hluthöfum. Fortune segir sömuleiðis að Fastow geti stytt dóminn enn frekar, eða niður í fimm ár. Það er einungis hægt fari hann í afvötnun en Fastow er sagður háður róandi lyfjum. Lái honum hver sem vill en Enron-málið mun hafa reynt á flesta sak- borninga. Er skemmst að minnast örlaga Kenneths Lay, fyrrverandi forstjóra Enron, sem átti yfir höfði sér áratuga fangelsi. Hann lést af völdum hjartaáfalls í sumarhúsi sínu í júlí. sú breytta mynd sem blasir við kall- ar á að hagsmunir okkar til framtíð- ar séu skoðaðir í ljósi þróunarinnar í stað þess að líta til ímyndaðs veruleika sem tilheyrir fortíð- inni ... Líklegt er að Evrópusambands- aðild sé það sem við okkur mun blasa á endanum. Lausnir á skipan gengismála kunna í náinni fram- tíð að verða meira aðkallandi fyrir þjóð- ina en aðrir þættir sem fylgja aðild að Evrópusambandinu.

Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113

Fréttablaðið

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki