Réttur - 01.08.1931, Síða 5

Rjettur] HVAÐ VERÐUR UM TEKJURNAR 117
þeirra sem féð eiga, sé ávöxtur af iðjusemi og spar-
neytni, og það jafnvel þótt þér sé kunnugt um ein-
hvern sveitunga þinn, sem lagt hefir 500 krónur í
sparisjóðsbók. Skrifaðu því vaxtaupphæðina þína á
arðránslistann.
Megnið af framleiðslu þinni fer beint í það að borga
nauðsynjar þínar. »Við því er þó ekkert að segja«,
segir þú. »Hér er um útgjöld að ræða sem aldrei verð-
ur með nokkru móti hægt að komast hjá. Fyrir mína
framleiðslu fæ ég framleiðslu annara. Og þeir, sem
framleiða kaffið og sykrið, mjölið og fatnaðinn, þeir
þurfa vitanlega að fá fyrir sitt«.
Satt er nú það. En þess skaltu gæta, að þeir, sem
vöruna framleiða og þeir, sem að því vinna að koma
henni til þín, þeir fá ekki nema mjög lítinn hluta þeirr-
ar upphæðar, sem þú ert neyddur til að borga, þegar
þú færð þessa vöru í hendur. Mikill hluti hennar og
undir flestum aðstæðum mikill meiri hluti, fer til
braskara, sem láta vöruna fara í gegnum hendur sín-
ar, til verksmiðjueigenda og landeigenda, þar sem var-
an fyrst er framleidd, til skipafélaga og til banka, sem
lána fé til allskonar fyrirtækja í sambandi við vinslu
og flutning á þessari vörutegund. — Við skulum gera
ráð fyrir því, að þú fáir vöruna í þínar hendur hjá
kaupfélaginu og þú teljir, að þar sé ekkert á hana lagt
annað en það, sem nauðsynlegt er til að standast kostn-
að og tryggja þetta verslunarfyrirtæki til blessunar
fyrir framtíðina, en óhætt er þér þó að skrifa á lista
þinn 7% af umsetningu þinni, sem bankaauðvaldinu
er gefinn kostur á að leggja á vöruna, um leið og hún
fer í gegnum félagið, sem þú skiftir við. Annars erum
við ekki svo fjölfróðir í verslunarsökum, að við getum
nákvæmlega giskað á það, hve mikið fer af framleiðslu
þinni til allra þessara aðila, sem nú hafa verið taldir,
enda er það mjög breytilegt, eftir því um hvaða vöru-
tegund er að ræða. En ég vil aðeins vekja athylgi þína