Réttur - 01.10.1974, Síða 24

Bucharín
Stalín
Trotski
verða að von sinni og spá,8) — menntaður,
víðsýnn verkalýður Sovétríkjanna mun vinna
bug á vofum fortíðarinnar.
Máski á sú spá Isacc Deutscher’s") eftir
að rætast að um aldamótin verði orðið skipt
um hlutverk: Bandaríkin verði orðin táknið
um „auðvaldsskipulag í einu landi,” en Sov-
etríkin aðeins eitt af tugum ríkja sósíalism-
ans í gamla heiminum. (Máske verða þá
m. a. þeir Stalín og Trotski gefnir út að
nýju í þeirra forna föðurlandi og ekki hætt
við 13. bindi safnrita þeirra sem forðum.10)
Máske verða þá Bucharin, Stalín og Trotskí
og fleiri brautryðjendur, metnir að verðleik-
um hver um sig, eins og Frakkar meta þá
Danton, Robespierre og Napoleon hvern á
sinn hátt).
Þegar vináttubönd sigursællar alþýðu ná
frá París til Peking yfir Moskvu og einangrað
amerískt auðvald áræðir ekki að leggja i
fleiri Víetnam-stríð, þá fer að nálgast það
þróunarstig þjóðfélagsins að draumsýn þeirra
Marx, Engels og Leníns um dauða ríkisvalds-
219
ins verði veruleiki, því það sé þá ekki lengur
bara von og ósk að það kúgunarvald deyi
út, heldur og hin brýnasta nauðsyn, m.a. til
að eyða síðusm leyfum stórveldahroka og
hætm á misnotkun þess til kúgunar.
Við skulum því ætla, — ef verkalýður
Vesturlanda læmr vonir byltingarbrautryðj-
endanna rætast eftir tveggja kynslóða töf —
að eigi komi til þess að önnur bylting þurfi
að verða í Sovétríkjunum eins og Jóhannes
úr Kötlum hugleiddi sem spurn, heldur verði
— þegar sósíalisminn sigrar í upprunalönd-
um sínum — tekið á þeim málum af þeirri
djörfung, fesm og raunsýni — og framar
öllu umburðarlyndi og hugsjónatryggð —
þar eystra, að engin ný slys í sögu sósíal-
ismans hljótist af, heldur fái nú hver þjóð
að feta sína sérstöku leið til sósíalismans
með virðingu fyrir rétti allra hinna til að
gera hið sama.
Að síðustu:
Norðurlönd gætu haft mikið hlutverk á
hendi í þessari óskaþróun Vesturlanda, sem