Réttur - 01.10.1980, Blaðsíða 52

Ásgrímur Albertsson.
þar var ruglað saman flokki og stéttar-
samtökum. Stjóm Alþýðusambandsins
var jafnframt stjórn Alþýðuflokksins.
Þegar hinn stjórnmálalega virki armur
Alþýðusambandsins klofnaði 1930 og
margir af hörðustu og ötulustu félögum
verkalýðssamtakanna gerðust liðsmenn
hins nýstofnaða Kommúnistaflokks, þá
voru sett þau ákvæði í lög sambandsins að
þeir einir væru kjörgengir á þing þess,
sem væru alþýðuflokksmenn eða lýstu
yfir því að þeir væru ekki stuðningsmenn
neins annars flokks. Með þessu hugðust
foringjar Alþýðuflokksins tryggja lionum
yfirráð yfir sambandinu, alþýðuflokks-
menn urðu forréttindahópur innan
heildarsamtakanna. Taka má sem dæmi
um hvernig þetta kom fram í raun, að
haustið 1932 fór fram fulltrúakosning í
Verkamannafélagi Siglufjarðar. Þeir sem
vinstri armurinn stakk upp á hlutu 100
atkvæði og þar yfir, en fulltrúaefni hægri
armsins, alþýðuflokksforingjanna, hlutu
mest 53 atkvæði. Þeir síðasttöldu fengu
samt kjörbréf á þingið hjá stjórninni,
sem var skipuð hægri mönnum, en kosn-
ing hinna var lýst ógild.
Á næsta aðalfundi urðu vinstri menn í
meirihluta og fengu sína nienn kosna í
stjórn. Þannig fór í mörgum öðrum sterk-
ustu verkalýðsfélögunum, einkum á
Norðurlandi, Austfjörðum og í Vest-
mannaeyjum, en þeir voru réttlausir inn-
an 'heildarsamtakanna. Þannig skapaðist
óþolandi ástand.
Þá gripu forystumenn Alþýðuflokks-
ins til þess óheillaráðs, að í stað þess að
lina á þessu ritilokunarákvæði þá hófu
þeir klofningsherferð innan verkalýðs-
samtakanna. Stofnuð voi*u ný félög undir
forystu alþýðuflokksmanna sem klolin
voru út úr hinum eldri félögum, sem svo
var meinað að vera í Alþýðusambandinu.
Þessari klofningsstarfsemi var að sjálf-
sögðu vel tekið af atvinnurekendum og
afturhaldinu í landinu, sem studdi hana
á margan hátt.
Það er mín skoðun, að þessi klofnings-
iðja hafi verið mikið glappaskot og ó-
heillaspor fyrir Alþýðuflokkinn sjálfan
og til hennar megi rekja margt gengis-
leysi flokksins. En það skal ekki frekar
rökstutt hér.
Á Siglufirði var ástandið þannig 1935
að bæði félög verkamanna og verka-
kvenna höfðu verið klofin.
Veturinn 1930—1931 hafði Verka-
244