Réttur


Réttur - 01.10.1980, Blaðsíða 72

Réttur - 01.10.1980, Blaðsíða 72
NEISTAR Það er hægt að útrýma fátæktinni „Landið scm við byggjum, er land mikilla andstæðna. I’að er land elds og ísa og |>að er land mikillar örbirgðar og auðlegðar. Örbirgðin er versta böl okkar íslendinga á tuttugustu öldinni. Hún er t'ylgikona yfirgnæfandi meirihluta þess fólks í landinu, sem lifir á vinnu sinni . . . Allt það böl, sem heimsækir al- þýðuheimilin á íslandi, sjúkdóm- ar, heilsuspillandi íbúðir, klæð- lcysi, matarskortur, menningar- leysi og fáfræði, á einn samnefn- ara og ]tað er fátæktin . .. Við skulum því fyrst taka til at- hugunar: Hverjar eru orsakir fá- tæktarinnar? Sumir segja að fátæktin stafi af því að landið okkar sé hrjóstr- ugt . .. í kringum landið okkar eru fiskimið, sem nægja til að fæða milljóinr manna. Við eigum víð- lenda fláka af frjósamri mold, scm gæti brauðfætt mikinn mannfjölda en bíður ræktunar. Og við eigum fossa og hveri, sem gætu verið afl- gjafar milljónaþjóðar ... Svo koma þeir með kenninguna * Krónan 1932 mun ekki mjög fjarri því að samsvara 1000 krón- um nú. um „krepuna", Jretta náttúruund- ur, sem á að hafa gert alla Islentl- inga að öreigum. Ilvað segja opinberar skýrslur um þetta? Eftir fimm ára kreppu eru skuld- lausar eignir fslendinga rúmar 300 milljónir króna eða 13-14 þúsund krónur á hvert fimrn manna heim- ili. Ef þjóðartekjunum væri skipl jafnt niður kæmu 5000 kr. árstekj- ur á hvert fimm manna heimili á landinu og 7000 kr. á hvert l'imm manna heimili í Reykjavík . . .* „Hvað skyldu vera margir ykk- ar, hlustendur góðir, sem eiga 14 ]rúsund krónur í skuldlausri eign, þar með talinn hinn fclagslegi hluti eignanna, og hafa 5-7000 kr. í árstekjur? Nei, landið okkar er auðugt. „Hér cr nóg um björg og brauð." „Þetta land á ærinn auð, ef menn kynnu að nota hann.“ A okkar góða og frjósama landi geta allir lifað við velmegun og mcnningu. Og samt eiga 90 af hverju hundraði við þröngan kost að búa og tugir þúsunda lifa við örbirgð. Hver er orsök fátæktarinnar . . .? Mestöll auðlegð þjóðarinnar er í höndum örfárra manna . .. Á versta kreppuárinu, 1932, höfðu þúsund skattgreiðendur i Reykjavík 111/, milljón f tckjur samtals eða allt að því þriðjung af öllum tekjum Reykjavíkurbúa. í þessum hópi eru einstaklingar, sem höfðu allt að hundrað þúsund kr. árstekjur. Þetla er orsök fátæktarinnar. Þetta er oisök þcss, að alþýðu- heimilin á landinu verða einatt að láta sér nægja 600-2000 krónur á ári til þess að framfleyta lífinu ... Orsök fátæktarinnar cr fundiu og ráðið til að útrýma henni er líka fyrir löngu fundið. Ráðið til að útrýma fátæktinni er að þjóðin sjálf taki framleiðslu- tækin, bankana og verslunina í sínar hendur, hagnýti auðlindir landsins og skipuleggi atvinnuveg- ina til hagsmuna i'yrir sjálfa sig. Ráðið til að útrýma fátæktinni er sósíalisminn . ..“ Neistar úr útvarpserindi Brynj- óljs Bjarnasonar fyrir Aljiing- iskosningarnar 19)7. (í 1. hejti aj „Með storminn i jangið", bls. 57-67.) Verndið sjálfstæðið! „Nú þegar sú hætta vofir yfir íslensku þjóðinni, að hún glali sjálfstæði sínu, cf ekki verður tek- ið fram fyrir hendur hinnar drottnandi auðvaldsklíku, minnir Kommúnistaflokkur íslands alla hina starfandi þjóð á þá frelsisbar- áttu, sem íslenska þjóðin hefur háð gegn erlendu kúgunarvaldi öldum saman, á baráttuna á 15. öld gegn enskunr og þýskum yfirgangi, á baráttuna allt frá Jóni Arasyni til Jóns Sigurðssonar og Skúla Thor- oildsen gegn kúgun og áþján danska auðvaldsins. Minnug þeirra fórna, sem færðar liafa verið í þess- ari frelsisbarátlu, mun íslenska þjóðin brennimerkja þá menn, sem nú reka erindi erlends auðvalds hér sem varga f véum, sem land- ráðamenn við fslensku þjóðina, hvernig sem þeir skýla sér undir þjóðernis- eða sjálf'stæðisgrímu. í trúnni á framtíð íslensku þjóðar- innar, þegar alþýðan sjálf ræður í landi sínu og nýtur auðlinda þess, mun íslenska alþýðan vernda nú- verandi sjálfstæði landsins og með valdatöku sinni gera það að þeirri lyftistöng velmegunar og menn- ingar, sem það getur orðið." Hluti úr „Ávarpi til íslenskrar al- þýðu frá III. þingi Kommúnista- flokks íslands nóv. 1935“, undir fyrirsögninni „Vinnandi stéttir fs- lands sameinist“. 264
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.