Skinfaxi - 01.10.1937, Blaðsíða 26

122
SKINFAXI
Eyrarbakka. Spyrjum forstöðumenn þessara stofnana um or-
sakir til þess að svo margt manna er langdvölum hjá þeim.
Auðvitað eru orsakir til þess margar og margvíslegar. En
Um þriðja atriðið erum við sammála, a f
heilum huga:
Vil ekki verða heimilisföst manneskja á þessum stöðum.
Ber þá ekki meira á milli en svo, að kveðjan getur verið
sameiginleg:
Drekktu ef þú þorir!
Richard Beck prófessor:
„Vormenn íslands“.
(íslandsminni, flutt á fimmtíu ára afmælishátíð Lögbergs-
og ÞingvallabyggSa í Saskatschewan, 20. júlí, 1935, og á sex-
tiu ára landnámshátið íslendinga í Vesturheimi, að Gimli,
Manitoba, 5. ágúst 1935.)
Á þessum degi falla fljót hugsana okkar að einum
ósi, austur um haf til íslenzkra dala, fjalla og fjarða.
Hugir okkar „leita lieim á helgar stöðvar hjartakærrar
foldar, yfir sæ í sali sögu-vígðrar moldar“.
Yitanlega sækjum við þjóðminningardaga okkar af
ýmsum ástæðum, og þeim góðum og gildum. Yið kom-
um saman til þess, að finnast, treysta gömul vináttu-
og ættarhönd; til þess, að kynnast, tengjast nýjum
vinahöndum; og síðast, þó langt frá sízl, til þess, að
minnast ættlands og átthaga, sameiginlegs uppruna og
sameiginlegra erfða.
Mér gefur sýn. Og hún birtist ykkur einnig án þess,
að ganga undir handarkrika minn eða nokkurs ann-
ars. Móðir okkar og minningaland, draumaland þitt og
mitt á norðurvegum, lyftisl fyrir innri augum okkar
við sjóneildarhring upp úr blámóðu fjarlægðarinnar.
Fagurlega skartar ísland þessa dagana í skrúðgrænum,
blómofnum sumarklæðum: