Skinfaxi - 01.10.1937, Qupperneq 54

150
SKINFAXI
Iega tímabært, að fara að hafa augun opin og vera á
verði gegn metastreitingi þeim og keppnisbrjálæði, sem
sumstaðar erlendis virðist ganga nokkuð langt.
Við eigum ekki að iðka iþróttir vegna afrekanna,
metanna. Afrekin eru algert aukaatriði; aðeins eðlileg
afleiðing af góðri og skynsamlegri æfingu.
Ungmennafélagar! Það er eiít af ykkar mörgu þjóð-
þrifamálum, að vinna uð útþfeiðslu íþróttanna, að
gera þær að almennings eign. En jægar þær eru orðn-
ar það, munu íslenzku íþróttametin batna; ekki af þvi,
að takmarkið sé að bætp ]>au, heldur af lnnu, að
fjöldinn á í sér fólgna möguleika, sem hinn fámenni
hópur á ekki.
Líkamsæfingar eru, eins og öll vöðvastarfsemi,
vinna; þ. e. orka likamans er tekin til notkunar. Þær
auka þrótt og afköst likamans að vissum takmörkum,
en ef út fyrir þessi takmörk er farið, rýra þær afköst
og orku líkamans og verða þá skaðlegar. Þess vegna
verður sérhver iþróttamaður að hafa einhverja þekk-
ingu á því, hvernig íþróttir verka á líkamann, og geta
fylgzt með áhrifum þeirra.
Aldi-ei ætti að byrja æfingar strax og erfiðu dags-
verki er lokið, heldur hvila sig fyrst. Þreyttir vöðvar
æfast ekki.
En út frá þessu má ekki álykta sem svo, að erfiðis-
vinna útiloki íþróttir, heldur gagnstætt. Því að það er
einmitt oft livað nauðsynlegast fyrir þá, sem erfiða,
einhliða vinnu stunda, að fá alhliða líkamsæfingar.
Þar sem algengast er að matast strax og komið er
frá vinnu, verður einnig af þeim ástæðum að fresta
æfingum um 1—2 stundir.
Öll vöðvaáreynsla krefst þess, að blóðið streymi ört
um vöðvana. En að máltíð lokinni eykst blóðstraum-
urinn mjög til meltingarfæranna. Ef byrjað er á æf-
ingum þegar eftir máltið, hefir það þær afleiðingar.