Skinfaxi - 01.10.1937, Qupperneq 59

SKINFAXI
155
þess, að hann léttisl, en fyrir kastara þýðir það lakari
árangur. Slíkar „eyðileggingar“ geta liaft örlagaríkar
afleiðingar fyrir stjörnu, sem fyrst og fremst hugsar
um að vinna sér frægð, en fyrir fjöldaíþróttir er slikt
bláber liégómi. Þessi mikla einhæfni stjörnuíþróttar-
innar, dregur líka mjög úr fjöldaþátttökunni, því að
fjöldinn hefir hvorki upplag né ástæður til að verða
afburða iþróttamenn, en liefir allt fyrir það eigi minni
þörf fyrir hollustu íþróttanna.
Það verður aldrei nægilega brýnt fyrir mönnum,
hversu mikla þýðingu gætilegar og reglubundnar æf-
ingar hafa, því að flest ofreynslutilfelli, sem á kapp-
mótum verða, stafa svo að segja eingöngu af ónógri
eða óheppilegri þjálfun. Mest er hættan á unglinga-
mótunum og verða framkvæmamenn þeirra að vera
vel á verði gegn öllum óhöppum. Læknir hvaða kapp-
móts sem er ætti að hafa vald til að stöðva keppni,
strax og hann telur hættu á ferðum, og nota það vald
óragur.
Áfengi hverskonar ber að forðast. Sérstaklega er það
hættulegt, þegar keppt er. Mesta liættan liggur vafa-
laust í því, að það deyfir, sljófgar þreytutilfinninguna,
og verður þá ofreynsluhættan meiri. Það hefir aldrei
tekist að sanna, að áfengi hafi aukið afköstin, en aftur
á mót oft hið gagnstæða.
Tóbakseitrið (nikotin) hefir einnig lamandi áhrif
á getuna, afköslin, og langvarandi notkun þess hefir
skaðleg áhrif á blóðrásina (hjartað og æðamar) og
taugakerfið.
Það er liins vegar tvímælalaust rétt, að einn vindl-
ingur getur haft friðandi áhrif á menn, sem vanir cru
að reykja, ef þeir eru með einhvern geig, áður en
keppni byrjar. Annars eru nudd og mýkjandi æfingar
langlæzt fallin til þess að yfirvinna óstyrk, sem oft
gerir vart við sig á undan keppni.
Kaffi er engin ástæða til að fordæma, en óhófleg