Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1969, Síða 53

Náttúrufræðingurinn - 1969, Síða 53
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 95 er ekki jafn mikil, nema þá í fínustu sýnunum (9. mynd). Niður- stöðurnar úr öllum öðrum sýnum gefa mjög svipaðar niðurstöður, svo að þar er ekki um neina reglu að ræða. Eftirfarandi ályktanir má draga af niðurstöðum kornastærðar- mælinganna, með hliðsjón af staðháttum við livert jarðvegssnið: Skilyrðin fyrir áfokssöfnuninni hafa verið mjög svipuð allan mynd- unartíma áfoksjarðvegsins, nema í tveim jarðvegsniðum ofan við öskulagið H17GC, þar sem þau eru áberandi grófari. Annar sá mis- munur, sem fram kernur á grófleika sýnanna, sýnir aðeins lítils háttar breytingu á söfnunarskilyrðum frá einum stað tif annars og einum tíma til annars. Afoksjarðvegurinn virðist sendinn að sjá hann með berum augum, ef hann inniheldur 3—5% af grófum sandi, þó að hann sé að öðru leyti eins að samsetningu. Sýnt er, að sandur berst mjög skamrnt inn á samfellt gróið land, svo að vind- rof hefur átt sér stað innan 100 m fjarlægðar frá söfnunarstað, ef sandinnihald sýnisins er meira en 10% eða grófur sandur er meira en 3%, en þá þurfa einnig að vera gróf öskulög í jarðvegsrofinu. Mjög mikil flokkun sýnanna í „mó“-stærð sýnir, að stórfellt jarð- vegsrof hefur verið í gangi í innan við 500 m fjarlægð frá söfn- unarstaðnum. Annars virðist kornastærðasamsetning sýnanna gefa það til kynna, að þau séu tilkomin lrá fleiri en einni af mismun- andi uppsprettum, þar sem flokkun þeirra er lakari en S-sýnanna og annarra áþekkra. Reikna má með því, að grófari hluti áfoksins sé mjög stutt að kominn, varla rneira en nokkur hundruð metra, en fínni hlutinn getur verið langt að kominn, svo að jafnvel skiptir tugum kílómetra. Kornagerð og kornalögun í áfoksjarðveginum Lítilsháttar rannsóknir voru gerðar á kornagerð og kornalögun í áfokinu. Öll þau sýni, sem kornastærðarmælingar voru gerðar á, voru einnig rannsökuð í smásjá. Áfoksjarðvegurinn er oftast ryð- brúnn á litinn eða rauðbrúnn, nema efsta lagið er brúnsvart, þar sem hann er að rneira eða minna leyti blandaður rotnandi jurta- leifum. Litur áfoksjarðvegsins verður meira grábrúnn, þar sem hann er blandaður foksandi. Einnig er hann meira gráleitur neðan við öskulagið H5, og mun það stafa af því, að þar er hann meira blandaður fokefnum lrá jökulvatnaseti og jökulruðningi. Við smá-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.