Samvinnan - 01.03.1928, Side 46

Samvinnan - 01.03.1928, Side 46
40 SAMVINNAN Til þess að gjöra sjer grein fyrir þessu verður að at- huga afstöðu hans til þess, sem fyrir var í viðfangsefn- um hans. Og ber þá að gefa gaum að hverju einstöku, er hann fékst við. Og finnist samræmi í athöfnum hans í hverju fyrir sig, er það af því, að hið sama persónulega eðlisfar stendur alstaðar að baki þeim. Gætum að, hvort þetta samræmi finst. Athugum stefnu Eggerts í náttúru- fræði, í málfræði. Auðvelt er að gjöra sér grein hvað hann g j ö r ð i í þeim efnum og hvað hann h e f ð i g e t- a ð g j ö r t. Ekkert var honum auðveldara í nátturufræð- iimi en að falla í faðm Jóni lærða og hindurvitnakenning- um hans. Hann gat lofað almenningi að vera í friði með sína bjargföstu trú á álfa, ára, skríms og þvílík undur. En það var honum fjarri skapi. Hann klífur upp á Heklu- tind og virðir að vettugi hinar ægilegu óvættir þjóðsagna. Hann segir mönnum það skýrt og skorinort, að nykurinn sé „eitt uppdiktað dýr“. Þá var honum hægðarleikur að leggjast á þá sveifina, sem snúið var til ófamaðar ís- lenskri tungu. Enginn hefði hneykslast á því, þótt að hann hefði talað og ritað „eins og fólk flest“. Hann gat fullvel sagt við sjálfan sig að „þetta hefði þó blessast hingað til“. Það orðtak gjörir venjulega kyrlátum sálum svefniim væran. En í stað þess lagði hann á sig það erfiði að grafa upp gullaldarmálið og gefa það þjóðinni. Hvers- vegna barðist hann við að mynda íslensk nýyrði um latn- esk málfræðiheiti ? Hví lét hann, lærdóms- og vísindamað- urinn, til sín taka bögumæli íslenskrar alþýðu? Það var af því að hann þoldi ekki kyrstöðu. Hún var eitur í bein- um hans. Hann vildi glæða dómgreind með þjóðinni og kenna henni að velja göfugum hugsunum fagran búning, gjöra hana andlega sjálfstæða. Eggert var ekki meðal þeirra, sem verja athafnaleysi sitt í góðum málum með því, að þau séu utan við sitt starfsvið. Miklu fremur telst. hann til þess fámenna flokks, sem gerir að einkunnarorð- um sínum: „Mér kemur alt við“. Með tímanum beinist hugur Eggerts meir og meir að einu málefni. Það málefni er hagur íslensku þjóðarinnar.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Samvinnan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.