Andvari - 01.06.1963, Blaðsíða 108

106
IIERMAN M. WARD
ANDVARI
Fyrrgreind ljóð eru vissulega yfirgripsmikil, og í þeim leiðir Frost til full-
komnunar líkingamál sitt og skáldskaparfræði. Kvæðfð Garðhleðsla er áskorun
um að ganga gegn venju. Þetta kvæði valdi skáldið til að lesa opinberlega, er
hann heimsótti Sovétríkin árið sem leið.
Af lengri kvæðum verður að nefna þessi til dæmis: „Death of the Hired
Man“ (Andlát vinnumannsins), „The Fear“ (Óttinn), „Blueberries" (Bláber) og
„The Code“ (Lögmálið), en þau eru öll rnjög nálægt því að vera leikþættir í
ljóðformi. Hér sjáum við og heyrum sveitafólkið í Nýja Englandi tjá lífsspeki
sína á örlagastundum.
Frost var einnig með réttu frægur samtalssnillingur og fyrirlesari. Einhver
skrifaði nýlega, að þetta skáld gæti ekki tekið sér í munn ófrumlegar setningar,
og vissulega gefur úrval af nokkrum athugasemdum þess lifandi hugmynd um
glettni, hvassan skilning, frumleika og hjartahlýju mannsins:
Um acimfertiir: „Margrætt verður um ferðir til tunglsins. Tunglið er ætlað
elskendum. Það ætti ekki að spilla því með hópum ferðamanna."
Um skýringar á skáldskap: „Fremjið ekki aðgerðir á skáldsk.ap.... Staður
fyrir aðgerðir er... á skurðstofum lækna.“
Um Ijóðagerð: „Sérhvert ljóð er könnunarferð. Eg geng inn til að vita, hvort
eg geti komizt út. Það er líkt ferð til Norðurpólsins. Þegar þú hefur sagt fyrstu
ljóðlínuna, hlýtur hitt að koma.“
Hvað er Ijóð? „Ljóð er andartaks viðnám gegn regluleysi. Sérhvert ljóð skýrir
eitthvað. Skýringar eru ekki óbrigðular, ekki skaltu halda það. A vissan hátt er
þetta líkt því að hlása frá sér reykjarhringum. Sköpun smáljóða opnar augu
manna fyrir því, að sköpulag er á veröldinni. Ljóð er stöðvun á óreglu."
Um sjálfan sig: „Eg er ekki ruglaður; eg er bara vel blandaður."
Um hugrekki: „Llugrekki er sú manndyggð, sem mest er um vert---------hug-
rekki til framkvæmda af takmarkaðri þekkingu og ónógum sönnunum. Þetta er
allt og sumt, sem okkur er léð, hverjum og einum, svo að við verðum að hafa
hugrekki til að leggja ekki árar í bát og starfa eftir hughoði. Það er hið bezta,
„sem við getum gert.“
llm áhættu: „Áhætta, það er lóðið. Einhver spurði mig, hvort eg héldi, að
Guð gæti lagt í áhættu. Eg sagði, að mér virtist hann hafa gert það — allar götur
frá upphafi.”
Um hjónahand: „Gakktu aldrei í hjónaband, nema þú eigir ekki annars úr-
kosta. Hví skyldirðu hverfa öðruvísi en hrottnuminn?"
Um öflun daglegs brauðs: „Finnst þér veröldin skulda þér lífsuppeldir"
spurði einliver Robert Frost. „Ó, nei, fjarri fer því,“ svaraði liann. „En eg hygg,