Andvari - 01.05.1967, Blaðsíða 14

12
JÓHANN BRIEM
ANDVARI
á breidd, botninn sléttur bleikur sandur, en lóðréttir bjargveggir til beggja
handa.
Þessi geil er grafin af vatni, en til að gera bana færa hefur bún verið
víkkuð, og eru bjargveggirnir höggnir sléttir langt upp eftir. Himinninn er
eins og örmjótt strik og hverfur jafnvel alveg, þar sem barmarnir ganga á
misvíxl. Augun venjast rökkrinu, og niðri er nægilega bjart til að ganga.
Þar sem þrengslin byrja, hefur verið hvelft hlið. Það er nú hrunið, en
leifar af rómverskum boga sjást báðum megin. Þar eru einnig lágmyndir
höggnar í klettinn, nú mjög veðraðar. í veggnum á vinstri hönd er vatns-
renna klöppuð í bergið í mittishæð, en nú er hún þurr. Sagt er, að eftir
gjánni liggi rómverskur hellulagður vegur og sé renna fyrir lækinn undir honum
miðjum, þakin hellum. En nú er þetta hulið sandi og sá ég hvergi móta
fyrir veginum.
Gjáin er í ótal krókum og krákustígum, og þar sem hún þverbeygir, ei
hún yfirleitt víðari, þó hvergi meira en 9 metrar. Leggur þar niður birtu, sem
lýsir inn í þrengslin, en þau eru mest, þar sem beinir kaflar eru. Verður birtan
þar því lík og í helli, sem opinn er til beggja enda.
Því lengra sem kernur inn eftir gjánni, því hærri verða barmarnir báðum
megin og ná 100 metra hæð, þar sem hún er mest. Klettamir eru dökkrauðir,
en bleikur sandur í botninn. Hann er troðinn og greiðfær, næstum því
sléttur, en hallar þó örlítið undan fæti. Þessa geil kalla Arabar Es-Sik. Aldrei
hefur nokkur borg haft eins stórkostlegan inngang og Petra.
Þegar ég hafði gengið þannig gegnum jörðin tæpa tvo kílómetra, stundum
í dagsbirtu, stundum í hálfrökkri, birtist mér skyndilega meira undur en ég hafði
áður séð. Gjáin opnaðist framundan, og gegnum örþrönga rifu sást í skrautlegt
musteri, sem höggvið var í rauða hamra. Það var lýst af svo sterku sólskini,
að innan úr rökkrinu sýndist það yfirnáttúrlegt. Og eftir nokkrar mínútur
gekk ég út úr klettunum og stóð nú andspænis hinni dýrðlegu höll, sem er
aðeins ein af mörgum í hinni furðulegu borg.
Inn í lóðréttan hamravegginn beint á móti gjánni er höggvinn bás, og í
honum er musterið úr heilu bergi. Það er 20 metra hátt, og er það þó aðeins
lítill hluti af hæð klettanna.
Þessi forni helgidómur er tvær hæðir, og er byggingarlagið rómverskt,
en hér hefur verið dýrkuð hin egypska gyðja ísis. Framan við húsið er eins
konar súlnaport eða anddyri, þrepi hærra en sandurinn í kring og lágur grískur
gafl yfir með sfinxum báðum megin. Sex súlur halda uppi efri hæðinni, en
þar eru þrír tumar, allir umkringdir af grískum súlum. Ferhyrndir turnar
em til beggja handa, en sívalur í miðju, með skrautlegri krónu. Þakið er sem