Vaka - 01.07.1927, Qupperneq 70

276
ÓLAFUR LÁRUSSON:
[vaka]
málið hefir oft verið vitnað lil þinganna 1905 og 1907.
Þá var þing annaðhvert ár og þá komu mörg merkileg
og vel undirbúin frumvörp frá stjórninni. Þetta er alveg
rétt, en þar er margs að gæta. Á þessum árum unnu í
stjórnarráðinu lögfræðingar eins og Eggert Briem, Jón
Hermannsson og Jón Magnússon. Að öllum ólöstuðum
hygg ég ekki, að jafnokar þeirra séu nú i stjórnarráð-
inu, en þessir menn munu hafa átt mestan þátt i frum-
varpasmíði þeirra ára. Afgreiðsluvinna stjórnarráðsins
hefir líka margfaldazt síðan, en starfsmönnum eigi
fjölgað að sama skapi, og er því minni tími aflögum til
undirbúnings löggjafarmála en áður. Annars munu
fæstir af ráðherrunum hafa unnið nokkuð verulegt að
þessum málum sjálfir, meðan þeir sátu í ráðherraem-
bætti, að Einari Arnórssyni undanteknum, enda hafa
þeir skiljanlega verið misjafnlega færir um það. Hér
skal engu um það spáð, hvort þetta kunni að breytast,
ef þinghald verður að eins annað hvert ár, en engin
ástæða er að gjöra sér miklar vonir um það. Má geta
þess, að þegar ráðherrum var fjölgað, var látið í veðri
vaka, að stjórnin myndi vinna meira að löggjafarmálum
en fyr. Reynslan hefir orðið sú, að aldrei hefir verið
leitað meira aðstoðar utan stjórnarráðsins tii lagaundir-
búnings en síðan.
Landskjörið. Breytingarnar, er gjörðar eru á
landskjörinu í frumvarpinu, eru allar smávægilegar og
munu, eins og áður er sagt, að eins hafa flotið með í
skjóli aðalbreytingarinnar, þingafækkunarinnar. Er því
eigi ástæða til að l'ara mörguin orðum uin þær. Lands-
kjörnu þingmennirnir komu í stað konungkjörnu þing-
mannanna. Var sú breyting gjörð 1915. Þótti mörgum
það varhugavert að sleppa algjörlega þeirri kjalfestu,
sem talið var að konungkjörnu þingmennirnir hefðu
verið í þinginu, og töldu nauðsynlegt að setja aðra kjal-
festu í staðinn. Það áttu landskjörnu þingmennirnir að
verða. Þeir áttu að skapa íhald í þinginu. Þess vegna