Vaka - 01.07.1927, Side 96

Vaka - 01.07.1927, Side 96
302 RITFREGNIR. [vaka] slanda á sama „játningargrundvelli“ og þjóðkirkju vora. Fyrsti kafli ritsins ræðir þvi um játningarrit hinnar ísl. þjóðkirkju. Keinst höf., samkvæmt ummælum dr. J. H. sjálfs í fyrri ritum hans, að þeirri niðurstöðu, að þjóðkirkja vor sé játningarlaus að öðru leyti en því, að hún viðurkenni ritninguna og sérstaklega guðspjöllin sem mælisnúru á boðun prestanna. Því hefði væntan- legur söfnuður Þorgeirs sennilega engrar annarar játn- ingar þurft til þess, að prestsefni hans gæti náð vígslu (bls. 17—31). Þá fer höf. að tala um sjálfa vígsluna og kemst hann jiar að þeirri niðurstöðu, að vígsluþegi gefi biskupi og vígsluvottum drengskaparloforð um „að jjrédika guðs orð í anda hinnar ev. lút. kirkju". Til þessa var Þorgeir reiðubúinn, segir höf.; hann ætlaði að flytja löndum sínum vestra þenna boðskap og því enn minni ástæða til að neita honum um vígslu, en biskup vísaði honum á bug. Arið 1909 hafði biskup þó sjálfur lýst yfir því i ræðu, er hann hélt á prestastefnu á Þingvöllum, að heitbind- ing presta við játningarritin riði algerlega í bága við höfuðreglu hinnar ev. lút. kirkju, því að ritningin ein, og þá einkum spámaiina- og postularitin, en þó sérílagi „evangelium Jesú Krists" sjálfs skykli vera hin eina óbrigðula mælisnúra fyrir kenningum prestanna. Nú, 1926, neitar biskup prestsefni um vígslu, af því að hann hyggur, að hinn væntanlegi söfnuður hans sé ekki bundinn þessum sömu játningarritum, eða þá af þvi, að söfnuðurinn kunni að vera únítara trúar. Því fyrra svarar höf. svo, að bæði sé nú heitbinding jiresta við játningarritin afnumin hér á landi (presta- heitið var afnumið 1910), og auk þess sé sægur úní- tara í þjóðkirkju vorri. En, segir hann, neitar biskup vorum eigin prestaefnum fyrir þá sök um vigslu? Nei. Hvað er þá að segja um þenna söfnuð á Gimli? Gerum ráð fyrir, að nokkur hluti Jiess safnaðar séu únítarar (og J)ó hygg ég, sem þetta rita, að þeir séu Jjar í miklum minni hluta), er þá svo mikill munur á únítörum og nýguðfræðingum, að orð sé á því gerandi? Hiskup segir i þessu sambandi, að únítarar hal'i kost- að Eyjólf Melan, sem þjónað hefir söfnuði þessum, í únitaraskóla. En þetta er ekki rétt; hann er guðfræöi-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Vaka

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vaka
https://timarit.is/publication/363

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.