Vikan - 05.12.1968, Blaðsíða 4

FYRIR YNGSTA FÖLKIÐ Á HEIMILINU:
ÞEGAR MENN
FLUGU I FYRSTA
SINN
#*#^4*#########*#*#*##****** ‘X' *##**:###*##****###**####*##**■
Ei' þið hafið einhverntíma
flogið, vitið þið, hvað það er
gaman að líða eins og fugl-
arnir um himininn og sjá
jörðina fyrir neðan sig eins
og landakort, húsin svona
pínulítil og bílana eins og
leikfangabíla og fólkið eins
og agnalitlar flugur. En nú
ætlum við að segja ykkur
söguna af fyrstu mönnunum,
sem flugu eins og fuglarnir og
lentu heilu og höldnu. En
það var ekki í flugvél, það
var löngu áður en nokkur
vissi, hvernig átti að búa til
flugvél.
Fyrir mörg, mörg hundruð
árum fóru menn að hugsa
um, hvernig þeir ættu að
fara að því að búa sér til
eitthvað til að fljúga með.
Sumir reyndu að búa sér til
vængi, sem þeir festu á hand-
leggina á sér og hoppuðu svo
fram af háum húsum eða
klettum, en hröpuðu allir og
sumir dóu, af því það er ekki
hægt að fljúga svoleiðis. Til
þess þyrftu mennirnir að vera
mörgum sinnum sterkari í
handleggjunum en þeir eru
— og svo vantar þá h'ka stél-
ið.
En einu sinni voru bræður
tveir í Frakklandi að horfa á
skýin svífa um himininn. Þeir
hétu Jóseph og Etienne
Montgolfier. Allt í einu sagði
Jóseph:
— Hvernig stendur á því,
Etienne, að skýin geta svif-
ið um himininn? Af hverju
detta þau ekki niður?
— Það er af því, sagði
Etienne, — að skýin eru ekki
annað en gufa, og gufa er
léttari en loftið, og þess vegna
getur gufan svifið um loftið.
Svo flýttu þeir sér heim, til
að vita hvort þeir gætu ekki
látið gufuna lyfta einhverju.
Þeir kveiktu upp eld og settu
ketil yfir eldinn, og þegar
vatnið í katlinum var farið
að sjóða, streymdi gufa út
um stútinn. Þá bjó Etienne
til lítið kramarhús úr þunn-
um pappír og setti það yfir
gufuna. Og viti menn, gufan
lyfti kramarhúsinu upp í loft-
ið, en bara pínuhtið, svo datt
það aftur.
— Af hverju datt það?
spurði Etienne.
— Það er af því, sagði
Jóseph, — að þegar gufan í
kramarhúsinu kólnaði, varð
lnin aftur að vatni, og vatn
er þyngra en loftið. Þess
vegna datt kramarhúsið.
Meðan þeir voru að lmgsa
iim þetta, störðn þeir báðir
á eldinn. Allt í einu sagði
Etienne:
— Sjáðu reykinn, Jóseph.
Hann rýkur beint upp. Ætli
hann geti ekki lyft einhverju?
Svo fóru þeir að reyna það.
Þeir bjuggu til stóran poka
4 VIKAN-JÓLABLAÐ