Vikan - 05.12.1968, Blaðsíða 90

Vinsæl |ólag|öf
Norskar skfðapeysur
Sérstaklega fallegar og vandaSar.
GEYSIR H.F.
Fatadeildin.
v__________________________________y

Lady Charming sokkabuxurnar eru framleiddar úr hinum einstaklega
mjúka og fallega GALANESSE þræði, sem aðeins ARWA sokka-
buxur eru framleiddar úr.
A R W A sokkabuxur eru fáanlegar í 20 og 30 denier á sama verði.
Allar A R W A Lady Charming sokkabuxur eru með skrefbót.
Athugið hið sérstaklega hagstæða verð, fallega liti og áferð, og
framúrskarandi endingu á A R W A Lady Charming sokkabuxum.
Einkaumboð fyrir A R W A Feinstrumpfwerke, Vestur-Þýzkalandi:
flíl
lil
Smiðjustíg 4, sími 20433.
□ ^ z
með oss f vetur velkominn." Þeir
nafnar þökkuðu bónda svör sín og
gjörðust þeir ungu menn fóstbræð-
ur. ingibjörg bónciadóttir var kvenna
vænligst og in fegursta mær. Vel
féll á með þeim Grími íslend-
ing og henni og meinaði það eng-
inn. Var allt vel til hans gjört og
leið svo vetur frara. til jóla.
Það var litlu fyriir jól að þeir fóst-
bræður voru við sæ niðri og báru
saman reka að þeir sjá kvikindi
nokkurt, þó í mannslíkan, en all-
stórskorið og ódámsligt, gekk á bi
við þá og mælti á þessa leið: „Það
hef ég að segja ykkur sveinum að
móðir mín sú er Skráma heitir og
hér býr í fjöllum uppi býður ykk-
ur nöfnum til jólaveizlu með vin-
áttumálum og þykir henni mjög
undir þvl komið að þér heitið ferð-
inni." Þeir fóstbræður báðu hann
aldrei þrífast og virtu boðið að vett-
ugi. Stðan hvarf ókind sú. Er þeir
nafnar komu síðla heim um kvöld-
ið spyr karl þá tíðinda, Þeir kváð-
ust engin segja er nokkru sætti.
Bóndi svarar: „Nokkuð mun þó hafa
borið fyrir sjónir yðar venju fram-
ar og munuð þér satt frá segja."
Þeir kváðust eigi séð hafa utan
ómynd nokkra, „er flutti jólaheim-
boð til vor frá móður sinni; eru
oss lítt kunnar óverur þær og gáf-
um vér engan gaum að slíku." Bóndi
svarar: „Eigi mun yður tjá undan
að skorast, en fræða mun ég ykk-
ur að nokkru. Dalur sá gengur hér
( fjöll upp er þér sjáið álengdar.
Þar býr f helli nokkrum tröllkona
sú er Járngerður heitir; er hún ið
mesta flagð og óvættur. Dætur
hennar tvær eru þar með henni,
Skinnbrók og Skinnhetta, og eru
þær allillar viðureignar; höfum við
Járngerður löngum eldað grátt silf-
ur og hefur hún oftar farið halloka
fyrir, og mun hún nú vilja hefna
þess á ykkur með tröllskap sínum
undir vináttubragði. Munuð þér yð-
ur ekki einhlítir til farar þessarar
og mun ég ráðast í ferð með
ykkur og svo rakki minn sá er Grá-
múll heitir. Er Járngerður því verri
flestum öðrum seiðfjöndum að hvör
sú lifandi skepna sem verður fyrir
augum hennar þá hún deyr mun
rotna sundur lifandi á sömu stundu.
Skulum vér svo fyrir hyggja að alls
muni þurfa til að kosta ef vér skul-
um þaðan koma með lífi." Þeir
ungu menn báðu bónda fyrir sjá
ferðinni og kváðu allt sitt traust þar
undir komið er hann var þótt hann
gjörðist gamall. Síðan bjuggust þeir
allir þrfr til ferðar aðfangadags-
morgun jóla. Gengu þeir upp dal-
inn f fjúki mikiu og rann hundur-
inn Grámúll fyrir þeim um daginn;
var það langur vegur og torsóttur.
Um kvöldið sfðla sáu þeir helli
mikinn f hömrum og var einstigi
bratt upp að ganga; runnu þeir upp
einstigið og komu í hellinn. Eld-
ur brann mikill á skfðum og yfir
ketill stór. Flagðkonur tvær ungleg-
ar sátu við við eldinn; voru þær fer-
legar að sjá. Þá tók Skinnbrók til
orða við systur sína: „Nú munum
við ei liggja einar f nótt. Skulu þeir
90 VIKAN-JÓLABLAÖ