Menntamál - 01.12.1939, Blaðsíða 4

130
MENNTAMÁL
Fögnum öllu fögru, nýju,
framsóknar á brattri leið,
öllu því, er eflir þroska,
eykur farsœld, léttir neyð.
Burt með allt hið feyskna, fúna,
fleygjum því í dag á bál.
Hrindum gömlum hleypidómum,
heyrum gjalla frelsismál.
Menntun sanna’ og mannvit glœða
megi jafnan okkar stétt,
trúr og dyggur vörður vera,
vernda fornan, helgan rétt.
Meðan yfir ísafoldu
eygló roðar himinsal,
íslenzk tunga, íslenzk saga
öndveginu halda skal.
Bjartar vonir vors og dáða
vaka þjóðarbarmi í.
Megi íslenzk menning verða
máttug, sjálfstœð, frœg á ný.
Hiklaust fram að hœrra marki
hyllum nýja blómaöld.
Æska íslands blessist, blómgist,
beri ávallt hreinan skjöld!
M ar g r ét J óns dóttir.