Menntamál - 01.12.1939, Qupperneq 45

MENNTAMÁL
171
nytjajurta. í nágrenni skólanna var svo hafin af miklu
kappi garðrækt, þar sem börnin miðluðu þjóðinni allri
krafta sína í ræktun landsins og aukinni grænmetisupp-
skeru. Þetta var starf, er gladdi bæði unga og aldna, og
í þessu sáu börnin köllun sína til þess að vinna landi sínu
og þjóð gagn og blessun, og það má nærri geta hvort slíkt
hafði ekki hin beztu áhrif á siðferðislegar tilfinningar
barnanna. Öll starfsemi ungliðanna hafði því tvíþætt gildi:
Annars vegar hjálpin til þeirra, er hjálpar voru þurfi, hins
vegar gleði hinna veitandi yfir því, sem þeir gátu af mörk-
um lagt.
En ungliðarnir í Rauða kross deildunum gleymdu heldur
ekki sjálfum sér, heilsu sinni og lifnaðarháttum, því að
það er eitt af stærstu viðfangsefnum R. kr. félaganna, sem
stendur í beinu sambandi við heilsuverndarstarfsemi þeirra,
og það er að kenna ungliðunum að gæta heilsu sinnar,
herða líkama sinn og lifa heilsusömu lífi. Þessa var lika
nákvæmlega gætt í starfsemi ungliðanna og einkennir
starf þeirra mjög mikið enn í dag.
Þegar friðarandi Wilsons Bandaríkjaforseta sveif yfir
heiminum í lok ófriðarins, komu fram skoðanir fjölmargra
leiðandi manna þjóðanna um það, að eitt öflugasta vopnið
í baráttunni fyrir varanlegum friði í heiminum væri að
tengja æskulýð þjóðanna saman til aukins starfs og skiln-
ings á högum hvers annars, og einmitt á þessu sviði hafa
ungliðadeildirnar ekki setið hjá, heldur unnið flestum
öðrum betur að þessum málum með sífelldu sambandi á
milli deilda hinna mismunandi þjóða, með blaða og bréfa-
skriftum, og síðast en ekki sízt með þingum þeim, er ung-
liðadeildirnar hafa stofnað til í hinum ýmsu löndum og nú
síðast í Sviþjóð.
Eins og ég gat um þegar í upphafi voru það Bandaríkja-
menn, sem voru forystumenn um stofnun ungliðadeild-
anna og kynntu Evrópuþjóðunum þá hugsjón, sem lá til