Menntamál - 01.12.1939, Síða 50

176
MENNTAMÁL
hans er varið til ferðalags ákveðinni tölu unglinga á hverju
ári og loks er afgangurinn lagður í sjóð, sem svo vex ár frá
ári. Slík starfsemi sem þessi hefir þrefalt gildi: í fyrsta
lagi taka ungliðarnir þarna höndum saman til hjálpar
félögunum, sem hjálpar eru þurfi, í öðru lagi veitir hún
ungliðunum gleði, bæði þeim, sem að verkinu vinna svo og
þeim, sem í ferðalagið fara, og loks kennir þetta ungliðun-
úm hvernig verja skuli fjármunum skynsamlega. Ég vil
ekki efast um, að þið munið skilja gildi slíks starfs. Yfir-
leitt hefir það verið venja ungliðadeildanna á Norðurlönd-
um að stofna sérstaklega til ýmsra hátíðahalda og fagnaða
í desember ár hvert sakir alls þess fagnaðar, sem er sam-
ferða jólunum. Ég benti aðeins á eitt dæmi, en þau eru vit-
anlega ótalmörg fleiri. Allt þetta starf miðar yfirleitt að því
að auka félagslegan þroska og bræðralag æskunnar, mann-
úðartilfinningar hennar og nærgætni, sérstaklega á þann
hátt, sem börnin finna sjálf bezt til þess og leggja eitthvað
sjálf af mörkum í því sambandi.
Þá komum við að þriðja liðnum: Alþjóðavinátta unglið-
anna. Það er einkum eftir heimsstyrjöidina, að sú hugsun
vaknar hjá R. Kr. félögum út um gervallan heim, að æsk-
unni muni geta tekizt að brúa þær gjár missættis og skiln-
ingsleysis, sem gripið hafði sumar þjóðir, og að henni myndi
geta tekizt að knýta vináttubönd sín á milli, sem orðið gætu
smyrsl á þau sár, er þjóðunum blæddi mest eftir heims-
styrjöldina, og þá ekki einungis þeirra þjóða, er i ófriði
áttu, heldur og hinna einnig, sem ekki bárust á banaspjót-
um. Ungliðadeildir Rauða Kross félaganna ákváðu að þjóna
þessari hugsun og hafa gert það dyggilega allt fram á
þennan dag, sumstaðar við hlið skátafélaganna. Hlutverkið
er geysilega stórt og merkilegt, en við verðum að vísu að
játa það, að enn virðist leiðin löng til árangurs á þessari
braut, ekki sízt er vér hugsum um þá atburði, er gerzt hafa
í nágrannalöndum vorum frá því í septemberbyrjun. En