Menntamál - 01.08.1962, Blaðsíða 19

MENNTAMÁL
109
um að þeim verkefnum, sem þau hafa valið sér. Við vilj-
um, að skólastofan sé vinnuherbergi barnanna, þar sem
hvert þeirra fær að njóta sín eftir hæfileikum og getu.
Við viljum með því gefa þeim meiri innsýn í þá hluti,
sem þau eru að læra um og vinna með. Við viljum kenna
þeim að bjarga sér sjálf við námið. Við viljum hjálpa
þeim til að verða sjálfstæðir einstaklingar. Við viljum
veita þeim félagslegan þroska og þar með að virða rétt
náungans. Við viljum ekki móta þessi börn í eitt og sama
mótið. Hver einstaklingur hefur sína eigin persónu. Það
er skylda okkar að hlúa að því bezta í fari hvers barns en
til þess að svo megi verða, verðum við að fá til þess meiri
tíma, lengri skólatíma.
Og einmitt með niðurfellingu sameiginlegu prófanna
skapast möguleikar fyrir lengri raunhæfum kennslutíma.
Ég tel, að við gætum látið okkur nægja 4—5 daga af skóla-
árinu í próf og skýrslugerðir, en notað allan hinn tímann
til kennslunnar.
Ég tel nú rétt, að ég gefi nokkurt yfirlit yfir skóla-
dagana og hvernig þeim er varið í stórum dráttum.
Eftir því sem ég sé í fljótu bragði, verða skóladagar
7—9 ára barna u. þ. b. 200, en 10—12 ára barna 175. Ef
ég dreg frá beina prófdaga og frí vegna þeirra, verða
það nálægt 18 dögum á ári, 14 í maí og 4 í janúar og er
það víst ekki oftalið. Þá verða eftir 182 dagar hjá 7—9
ára og 157 dagar hjá 10—12 ára börnum. Hér er því ekki
reiknað með þeim undirbúningstíma óraunhæfrar kennslu,
er á sér stað fyrir prófin. Og fyrst á annað borð er farið
að minnast á lengingu kennslutímans, þá væri vel hugs-
andi að stytta jólafrí um 4 daga og páskafrí um 3 daga.
Með þessu móti væru eldri börnin búin að fá allt að 180
daga raunhæfa kennslu og þau yngri rúmlega 200. Enn er
ein breyting ónefnd, er ég tel nú þegar tímabært að fara
að vinna að, en það er að kalla einnig 10—12 ára börn til
náms í septembermánuði.