Menntamál - 01.08.1962, Blaðsíða 17
MENNTAMAL
107
prófakerfis, sem við nú búum við, en því miður gerist
þetta víðar en margur hyggur.
En það er ekki nægilegt að finna að og gera engar til-
lögur til úrbóta. Þess vegna ætla ég að nefna nokkur
atriði, sem gætu orðið umræðugrundvöllur hér í kvöld.
Hvað skal þá gera í byrjun skólagöngu? Hér í Reykja-
vík hafa síðari árin verið staðfærð skólaþroskapróf og gerð-
ar rannsóknir á þeim með ágætum árangri. Ég legg
til, að komið verði á vorskóla fyrir þau börn, sem eiga að
hefja skólagöngu að hausti. Verði þetta einungis í leik-
formi. Gerðar verði þá ýmsar athuganir á börnunum og
þau m. a. skólaþroskaprófuð. Lestrarhæfni þeirra athug-
uð á annan hátt en með lestrarprófi, svo að ekki verði ýtt
undir lestrarkennslu barna fyrir skólaaldur. Endanlega
verði gengið frá niðurröðun í deildir fyrir 1. sept. og eng-
ar tilfærslur eftir það. Engin almenn próf verði látin
fara fram fyrstu þrjú árin, 7, 8 og 9 ára, hvorki í móður-
máli né reikningi. Þess í stað verði stöðluð og notuð sér-
stök próf fyrir hvern aldursflokk fyrir sig í reikningi
og lestri. Með hjálp þessara tækja getur kennarinn á ein-
faldan en öruggan hátt gert sér grein fyrir því, hvort
barnið hefur tileinkað sér það námsefni, sem hann var að
kenna. Einkunnir verði að sjálfsögðu ekki gefnar fyrir
þessi próf. Með þessu móti getum við skapað þá ró við
byrjunarkennsluna, sem okkur hefur vantað fram til
þessa. Foreldrar hafa oft notað einkunnablöðin óvægi-
lega gagnvart börnum sínum og er það vægast sagt vara-
samt vopn, sem við réttum þeim í hendur og tiltölulega
fáir, sem kunna með það að fara.
Fara verður mjög gætilega með þessi framangreindu
próf og þau höfð í vörzlu skólastjóra.
Á aldrinum 10—12 ára verði lögð fyrir börnin bæði
raddlestrar- og hljóðlestrarpróf. Hið fyrra á eingöngu að
seFja til um, hvernig barnið les, en hið síðara á að segja
«1 um skilning barnsins á lesefninu og einnig hraða þess.