Menntamál - 01.08.1962, Qupperneq 23

MENNTAMÁL
113
mikilvæga starfi, sem okkur hefur verið falið á hendur.
Það verður þungur róður í framtiðinni eins og verið hef-
ur undanfarin ár og þeir vita gerst, sem í eldinum hafa
staðið. Stöðugt eru hlunnindi okkar dregin fram í dags-
ljósið og stuðning almennings eða annarra stétta höfum
við ekki óskiptan. Flestir starfandi barnakennarar hér í
Reykjavík eru ráðnir sem 9 mánaða kennarar. Vegna
langra fría á þessu 9 mánaða tímabili, sem á engan hátt
eru okkur að þakka eða kenna, verður raunverulegur
starfstími við kennsluna sjálfa aðeins T^/%—8 mánuðir.
Einstaka kennarar geta notað þennan tíma til tekjuaukn-
ingar, en hinir eru þó miklu fleiri, sem ekki hafa tök á
því. Ég er því á þeirri skoðun, að við eigum nú að venda
okkar kvæði í kross og breyta okkar aðferðum í launa-
baráttunni. Með því að óska eftir því, að kennslutíminn
sé nýttur til hins ýtrasta þessa 9 mánuði, sem skóli starf-
ar á árinu, getur ekki hjá því farið, að greiðslur muni auk-
ast að minnsta kosti sem því nemur.
Með þeim breytingum, sem um getur í erindi þessu, fær-
ist ábyrgðin meir og meir yfir á kennarann, enda ekki
nema sjálfsagt. Ég veit líka, að kennarar eru þess albúnir
að verða ábyrgari vegna starfs síns en þeir eru e. t. v. í
dag. Ég veit, að þeim er ekkert um það gefið að skjóta sér
á bak við próf, sem einhver annar hefur samið. Hver ætti
svo sem að vita betur en kennarinn sjálfur, hvernig barnið
er statt í hinum ýmsu námsgreinum skólans? Ef kennara
er trúandi fyrir börnum í 6 ár í barnaskóla, ætti honum
einnig að vera treystandi til að gefa þeim sanngjarnan
vitnisburð, þá er þau hverfa burt úr skóla.
8