Æskan - 01.11.1970, Blaðsíða 89

HUGDETTUR
Þátttakendur sitja kringum borð og leik-
urinn byrjar með því, að einhver segir:
,,Ég er einmitt að hugsa um ...“ og bætir
við einhverju orði. Þá skal sá nsesti svara:
,,Þá dettur mér í hug ...“ og bætir við
fyrra orðið, sem nefnt var. Þannig heldur
röðin áfram kringum borðið, og sá, sem
ekki getur látið sér detta í hug nýtt orð,
áður en tíu sekúndur eru liðnar, verður
að gefa pant. — Tökum nú dæmi um
þennan leik:
Ég er einmitt að hugsa um epli.
2. Þá dettur mér í hug eplamauk.
3. Þá dettur mér í hug skyr.
4. Þá dettur mér í hug kaffi.
5. Þá dettur mér í hug rjómi.
6. Þá dettur mér í hug kýr.
7. Þá dettur mér í hug fjós — o. s. frv.
FINGRAGILDRAN
Þið fáið ykkur stífan skrifpapp'ír, svo
sem 15x30 cm langan. í hann klippið þið
svo tvær langar rifur. Síðan er blaðið vafið
upp þannig, að úr því verði sívalningur,
og er byrjað að vefja upp frá þeim endan-
um, sem rifurnar eru á. — Sívalningurinn
á að vera þannig, að 12—13 millimetra
breitt gat sé í gegn. Síðan er hinn endinn
límdur fastur og látinn þorna. — Ef þið
eigið nú einhvern fingrafiman kunningja,
sem kemur í heimsókn á jólunum, þá ætt-
uð þið endilega að sýna honum töfrabragð.
Biðjið hann að stinga báðum visifingrun-
um inn í götin á sívalningnum. Honum
mun reynast erfitt að losa fingurna nema
þið hjálpið honum, og mundi honum þykja
það fremur ólíklegt að óreyndu.
STERKI JÓI
Sá, sem leikur þetta bragð, verður að
vera í langerma skyrtu og jakka. Hann
bindur tvo hringa eða handföng sitt i
hvorn enda á sterku bandi, snæri eða reipi.
Hann dregur svo endana .gegnum ermarn-
ar á jakka sinum og heldur í hringana. Sið-
an fer hann inn í stofuna til áhorfendanna
og býður tveimur sterkustu strákunum að
togast á við sig. Þeir rembast svo hvor
sem betur getur, en fá ekkert að gert og
undrast nú afl andstæðingsins.
DANSANDI BRÚÐA
í þennan leik má nota venjulega litla
brúðu, eða þá að þið rissið teikninguna
upp á þykkan pappa eða krossviðarbút. —
Aftan á brúðuna er límd eða saumuð
gúmmílykkja, sem hægt er að stinga vísi-
fingri og löngutöng hægri handar í. Þessir
tveir fingur eru fætur brúðunnar. — Bezt
er að búa til skó á „fæturna" úr pappir
og lita þá. — Enda þótt svona brúður séu
ætlaðar til skemmtunar fyrir smábörn, hafa
fullorðnir líka gaman af því að sjá þær
leika listir sínar. Það er furðu eðlilegur
dans. —
637