Skírnir - 01.06.1919, Side 36

130
Sir George Webbe Dasent.
[Skirnir
ir, var þeira vel fagnað, þar sem þeir korau; nafn Das-
ent’s hafði eins konar töfrakraft, það þurfti bara að nefna
það, þá var uppi fótur og fit á hverjum manni að gera
honum og félögum hans til geðs. A ferðinni segir Dasent
samferðamönnunum margar sögur og er útdráttur úr þeim
í bókinni. Sonur hans getur þess, að Dasent hafi verið-
haldið opmbert gildi af höfðingjunum í Reykjavik, en
hvergi get eg fundið þess getið i blöðum frá þeim tíma.
En blöðin voru nú ekki eins fréttafróð þá sem þau nú
eru. Sjálfur hefir Dasent ekkert skrifað um ferðir sinar
á Islandi, og er víst engin eftirsjón að því; hann hefir
sem sé skrifað um aðrar ferðir sinar og hefir ekki tekist
það vel; þannig er grein hans um ferðina til Færeyja
1864 fram úr öllu lagi leiðinleg.')
Ekki leið á löngu áður ný þýðing kom frá Dasent,
og var sú af Gísla sögu Súrssouar (Ihe Story of Gísli the
Outlaw); var hún gefin út af Douglas í Edínborg 1866, og
vel frá henni gengið eins og fyrri sögunni. Hún hefir þótt
að suinu leyti að þvi er málið snerti taka fram Rjálu
þýðingunni. Dasent steypir textanum af Gislasögunum
saman, leggur eldri söguna til grundvallar en bætir við'
ýmsu úr hinni og fer ekki illa á því. Telur hann söguna
að ýmsu leyti standa öðrum sögum framar að efninu til
og líka vegna þess, að Gísli var verulega gott skáld;
þrátt fyrir hinn ytri búning kvæða hans og flóknu kenn-
ingar, sem gera þau nokkuð óaðgengileg almenningi,
geymi þau þó Ijósa hugsun og djúpa tilfinningu. Eg skal
síðar víkja að þýðingu Dasent’s á vísunum. Hann heldur,
Sprengisand, eins og Dasent hafði gert 1861, en Morris fór snður Kjal-
veg aftnr til Reykjavikur. Dagbækur Morris á þessum ferðum hafa ný-
lega verið gefnar út af dóttur hans (William Morris, Collected icorks,
vol. YIII., London 1911), og eru þær skemtilegar aflestrar, en þvi mið-
ur er lýsingin á seinni ferðinni mjög í molum.
‘) I Edinburgh Review, 143 bd. 1876, er ritdómur um ferðabók
Ricbard Burton’s Ultima Tliule (1875). Hefir hinn ónefndi ritdómari
haft aðgang að dagbókum frá ferðum þeirra Dasent’s 1861 og 1862, í
haudriti; ef til vill hefir hann verið einn af þeim félögum.