Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.06.1919, Side 71

Skírnir - 01.06.1919, Side 71
Skírnir] Lækningar fornmanna. 165 gerður var að Hrúti Herjólfssyni, að einn soua hans beið bana af. Hrútur náði i seiðmanninn og hyski hans og barði það grjóti í hel, »ok var ger at þeim dys ór grjóti ok sér þess merki ok heitir þar Skrattavarði*. I Þorfinns sögu Karlsefnis (3. kap.) er ágæt lýsing á seiðkonu og seið þeim, sem bún framdi. Má af því fá góða hugmynd um, hve mikinn átrúnað menn lögðu á galdra og spár og hve mikla virðingu menn báru fyrir þeim, sem kunnu til slikra hluta. Hallæri mikið var þá í Grænlandi og var seiðkonan fengin til að efla seið og spá hve nær batna mundi. »BýSr Þorkell spákonunni heira, ok er henni þar vel fagnat, sem siðr var til, þá er við þess háttar konura skyldi taka. Var henni búit hásæti, ok lagt undir hana hægindi; þar skyldi í vera hæusna fiðri, — — — var hon svá búin, at hon h»fði yfir sór tnglaniöttul blán ok var settr steinum alt í skaut ofan; hon hafði á hálsi sór glertölur, ok lambskinnskofra svartan a hofði (k við innau katt- 8kinn hvít, ok hon hafði staf í hendi ok var á knappr; — — — hon hafði um sik hnjóskulinda, ok var þar á skjóðupungr luikill, ok varSveitti hon þar í töfr sín þau er hon þurfti til fróðleiks at bafa; hon hafði á fótum kálfskinnsskúa loðna, ok í þvengi langa, ok á tinknappar miklir á endanum; lion hafði á höndum sér katt- skinnsglófa, ok váru hvítir innan ok loðnir. — — Hon var fámálug um alt. — — Henni var ger grautur af kiSjamjólk ok matbúin björtu ór öllum kykvendum, þeim er þar váru til; hon hafði mers- ingarspón ok kníf tanuskeftau, tvihólkaðan af eiri, ok var brotinn »f oddurinn«. Eftir að hún hefir matast, vill Þorkell, bóndinn, fara að leita frétta hjá henni, en hún vill ekkert segja fyr en morguninn eftir, er hún hefir sofið um nóttina. — Þá læt- ur hún reisa svonefndan seiðhjall eða pall háan, þar sem hún ’sezt upp. Síðan vill hún fá konur sér til aðstoðar, sem kunni fræði þau er Varðlokkur hétu. Konurnar slá síðan hring um hjallinn og syngja nú hátt og snjult kvæð- ið Varðlokkur. Nú er svo að sjá á sögunni sem þetta (sennilega magnaða og mergjaða) kvæði hafi ásamt söngn- um dáleitt hana og blásið henni andagipt i brjóst, því að
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.