Heimilisvinurinn - 01.05.1905, Blaðsíða 13

13
elsku bróðir, jeg vil, ó, jeg bið þess að barnið
mitt fái og að koma þangað. Jeg þekki heim-
inn, hve hjartalaus og kaldur hann er, hversu
hann deyðir allt liið góða, sem við mæður vilj-
um innræta ungu börnunum okkar. Ó, jeg sje
með sorg og kviða, hvernig farið getur einnig
fyrir henni, blessuðu barninu mínu, ef hún þyrfti
að hrekjast hjá vandalausum. Jeg hefi til þessa
sýnt henni fram á veginn, sagt henni um Krist,
og eptir aldri er hún þroskuð. Þú skilur nú,
hvers vegna jeg bið þig að taka hana að þjer
sem þitt barn, bið þig að ganga henni í föður
stað, bið þig að haida áfram, þar sem jeg er
byrjuð á, að segja henni frá eina veginum, sem
liggur til himins. Elsku bróðir, mjer hefir verið
sagt, að þú værir þurlegur og kaldlyndur, en jeg
irúi því ekki. Og hvað sem því líður, V9Ít jeg að
þú verður góður við barnið hennar systur þinn-
ar, eptirmyndina hennar móður okkar. Jeg treysti
því einnig að hjarta þitt sje heitt, og þú trúir,
að blóð Krists hreinsar oss af allri synd, og að
Jesús er vegurinn, sannleikurinn og lífið, svo að
þú getir talað um kærleika frelsarans af eigin
reynd við hana systurdóttur þína. — Mjer er
alvara er jeg segi: Jeg bið þig í nafni Drotiins
vors Jesw Krists, að reynast henni eins og gbður
faðir.
Jeg ligg að öllum líkindum liðið lík er þú iest
þessi orð, þetta verður síðasta kveðjan mín til þín,