Heimilisvinurinn - 01.05.1905, Blaðsíða 41

41
staklega til vegna hinna fjölmennu Kínvevja, og þar
sem jeg hefi reynt í mörg ár hina ómetanlegu bless-
kristinnar menningar, sem oss er veitt, sem
alin er upp hjá kristnum foreldrum, þá gaf jeg Drottni
hjarta mitt, og var fús til að boða nafn hans með-
al þessara fjöhnennu þjóðar, sem væri vonlaus án
híms lijálpræðis.
Við, maðurinn minn og jeg, komum hingað
fyrir þremur árum og settumst að upp í landi, 150
hiilur (enskar) fyrir norðan Canton.
Við vorum tyrstu útlendingar, sem hjer komu
°g þoni fólksins hafði aldrei heyrt fagnaðarerindið.
Við kusum þetta lijerað vegna þess að hjer
Vai' þörfin svo brýn. Okkur hefir gengið vel að
læra málið og nú göngum við út og inn meðal
iólskins, læknum sjúka1) cg flytjum orð eilifa lifsins.
Það er aðeins fimm kristniboðar hjer nú sein
stendur, ungur prestur og kona hans, ung kona
S0ni missti manninn sinn i fyrra, Dr. Hayer ogjeg.
í borginni og hjeraðinu, þar sem vjer reynd-
l'm að ná til og starfa, eru yfir 2 milljónir manna,
°g jeg get imyndað mjer að einhver kynni að spyija,
hvernjg vjer getum búizt við að ná til slíks
^iannfjölda, — og einhver kynni að bæta þvi við,
að vjor værum að vinna fyrir gig. Vjer vitum, að
»vjei' getum ekkert gjört af sjálfum oss“, en vjer
vifuin og, að „ vjer getum gjört allt fyrir Krist, sem
l) lJau eru bteði lækuar, — S, Á, G.