Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1920, Blaðsíða 59

ekki verið nema ávinningur fyrir kristnina að losna við alla trú eða
réttara að segja hjátrú á kraftaverk.
Haldið þér eigi að postula Krists, sem lifað hefði frumskeið kristn-
innar, mundi furða á slíku tali og undrast breytinguna, sem orðin
er? Eg held hann mundi spyrja oss eitthvað líkri spurning og
Efesus-lærisveinana forðum, og mikill alvörusvipur verða á andliti
hans: »Fenguð þér heilagan anda, er þér tókuð trú?« Hverju
munduð þér vilja láta svara, kærir tilheyrendur, ef þeirri spurning
væri beint að einhverjum af andlegum leiðtogum þjóðar vorrar?
Hugsið yður, að heilagur sendiboði Krists, eins og Páll var vissu-
lega, stæði meðal vor og krefðist svarsins. Svarið yrði að verða
eitthvað á þessa leið: »Ef þú átt við náðarverkanir í söniu merking
og postular Krists töluðu oftast um, þá er ekkert slíkt til meðal
safnaða vorra; í þeirri merking höfum vér eigi svo mikið sem heyrt,
að heilagur andi sé til«. En hlyti hann ekki að furða sig á svar-
inu? Og mundi hann ekki láta í ljós við oss, að ekki væri að
undra, þótt svo margar kirkjur landsins stæðu tómar marga sunnu-
daga ársins og tilbeiðslan væri að leggjast niður víða meðal vor?
Væri ástæða fyrir oss að styggjast eða firtast, þó að hann benti
oss á, að það virtist fremur lítil ástæða fyrir oss að halda hátíð til
minningar um úthelling andans hvítasunnudaginn forðum í jerúsa-
lem? Þér vitið eins vel og eg, að allar þær náðargáfur, sem Páll
postuli taldi sérstaklega vera verkanir heilags anda, eru nú horfnar
úr kirkju Krists — og þar með öll þekking á æðra heirni og sam-
bandinu við hann. Að minsta kosti má telja það hreina undantekn-
ing, ef menn innan kirkjunnar trúa á, að þær náðargáfur séu enn
til með mannkyninu og að þær beri enn að nota með sama hætti
og Páll lét nota þær.
Það eru hinir svonefndu spiritistar, sálarrannsóknamenn og guð-
spekinemendur vorra tíma, sein varðveita enn þessa samfæring post-
ulatímabilsins eða frumkristninnar. Þeir hafa fundið náðargáfur frum-
8
57