Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1920, Blaðsíða 14

skalt vinna sigur í baráttu minni. Þú hefir gert dauðann að föru-
naut mínum og eg skal krýna hann með lífi mínu. Eg hefi sverð
þitt til þess að höggva af mér fjötrana og eg óttast ekkert framar
hér í heimi.
Héðan í frá hirði eg ekki um fánýtt glys né tál. Það samir mér
ekki, meistari minn, að sitja út í horni og gráta eða bíða þar bljúg
í huga og óframfærin. Þú hefir fengið mér hjör þinn sem skraut;
þess vegna samir mér ekki framar fánýtt brúðuskart né glingur«.
Þegar eg var að hugleiða, hvað eg ætti að segja við ykkur hér
í dag, þá fann eg ekkert, sem lýsti betur tilfinningum mínum en
þessi ljóðfórn konunnar til nieistara síns. Eg stend hér í dag og
er sérstaklega hrærð í hjarta og með þakklátum huga. Eins og
ykkur öllum er kunnugt, hafa hér verið haldnir fundir og fluttir
fyrirlestrar í þessum sal í tilefni af stofnun sérstakrar íslandsdeild-
ar í Guðspekisfélaginu. Með því var stigið stórt spor í framfaraátt-
ina fyrir þann félagsskap hér á landi. Mörg ykkar, og jafnvel flest,
sem eruð í félaginu »Stjarnan í austri«, eruð einnig í Guðspekis-
félaginu og hafið því vafalaust fagnað þessum atburði eins og eg.
Hitt er ykkur, ef til vill, ekki jafnljóst öllum, að félagið »Stjarnan
í austri«, hefir líka haft ástæðu til þess að gleðjast. Þessi tvö fé-
lög, Guðspekisfélagið og »Stjörnufélagið«, eru að vísu algerlega ó-
háð hvort öðru, en forseti Guðspekisfélagsins og helztu forvígis-
menn þess eru þeir, sem flutt hafa okkur boðskapinn um það,
að bráðlega sé von á sjálfum trúarleiðtoganum. Þeir hafa eirinig
frætt okkur um það, að insti tilgangur Guðspekisfélagsins væri ó-
beinlínis að undirbúa komu Meistarans með því að breiða út þær
skoðanir og kenningarkerfi, sem gera það svo ofur skiljanlegt, að
miklir andlegir leiðtogar og mannkynsfræðarar komi öðru hvoru
fram á þessari jörð.
Eg er því ekki í nokkrum vafa um það, að stofnun hinnar sér-
12