Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1920, Blaðsíða 86

leikum sínum, heldur að eins að gera hina ósýnilegu líkami sína
sem fullkomnust starffæri, svo að hann geti starfað með fullkomnum
hætti í hinum þremur ósýnilegu heimum, sem eru tengdir við þetta
tilverustig, er vér nú lifum á, og jafnvel í enn þá æðri heimum.
Hann verður að hafa gert innri byggingu hinna ósýnilegu líkama
fullkomna, áður en hann tekur þriðju vígsluna, því að hann verður að
vera fær um að starfa og geta komið hverjum þeim til hjálpar,
sem þurfa á hjálp hans og handleiðslu að halda í hinum þremur
heimum, áður en hann gengur gegnum hlið þriðju vígslunnar. Hann
verður að hafa sagt skilið við allar persónulegar tilfinningar eða
það að fara eftir því, hvort hann hefir sjálfur þokka eða óþokka á
einhverju. En þær tilfinningar láta eins og kunnugt er mjög mikið
til sín taka í lífi manna. En lærisveininum lánast samt þetta, sök-
um þess að hið guðræna eðli hans kemur betur og betur í ljós
og skapar hjá honum eðlishvöt, sem lætur hann finna, að það er
að eins efnishjúpur andans og hið fallvalta, er líður þá og þegar
undir lok, sem veldur aðskilnaðar-tilfinningunni og mismun hér
í heimi.
Fjóvða uígslan.
Þegar svo lærisveinninn hefir öðlast hið fullkomna jafnvægi, er
alveg eins boðinn og búinn til þess að hjálpa þeim, sem hata hann
og hinum, er elska hann og hefir meira að segja eins mikla unun
af því að gera andstæðingum sínum gott og þeim, seni fylgja hon-
um, er hann reiðubúinn til þess að taka fjórðu vígsluna og þarf
þá ekki að fæðast framar inn í þenna heim. Vígsla þessi er
táknuð í hinum kristnu fræðum með píslarsögu Krists. Þess ber að
geta, að æfisaga Krists er ekki að éins frásaga, er sýnir, hvað
drifið hefir á daga ]esú í einni jarðvist. Hún er jafnframt þrosk-
unarsaga mannsandans eða meðvitundarlífsins, er tekur hverja
vígsluna eftir aðra. Fæðing Krists táknar fyrstu vígsluna, þar sem
84