Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1919, Blaðsíða 12

170
Davíð Stefánsson:
[ iðun'N
Krummi gamli er svartur
og krummi er fuglinn minn.
Krunkið eru söngvar hans
um sólina og himininn.
Er árin færast yfir —
Naar Solen dog skal slukkes, hvorfor tændes den?
Thor Lange.
Er árin færast yfir, vaxa sviði og sár.
Með hverri nótt, sem nálgast, falla fleiri tár.
— Því lifa sumir lengur en í hundrað ár?
Ef gleði og gæfa hverfa, eins og sól í sjá,
og barnið, sem að brosti, gráta í myrkri má,
— því fæðist þá í sálum manna sólskinsþrá?
Ef hamingjan er hégómi og trygðin tál,
og óláns eitri blönduð hver brúðarskál,
— því þráir hjarta hjarta og sála sál?
Ef höllin hrynur eftir nokkur andartök
og vinur leiðir vin í dauðans djúpu vök,
— því á þá ekki sorgin líka Ragnarök?
Sviðinn vex og hrygðin við hvert hjartaslag,
og sorgin rennur saman við hvert Ijúflingslag.
— því fæðast menn og deyja ei sama sólskinsdag?
Abba-labba-lá.
Hún hét Abba-labba-lá.
Hún var svört á brún og brá,
og átti kofa í skóginum,