Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1921, Blaðsíða 60

218
Á. H. B.
IÐUNN
eitthvað illa á sig komin, og svo vegna þess, að
»andarnir« kunnu því illa, að rannsóknarmenn gerðu
nokkuð án þess að biðja sig leyfis og tilkynna það
fyrir fram. (»We sliould have asked them about it be-
forehand«l.
Margt og mikið hefir nú verið fundið að tilraun-
um þessum. Fyrst það, að ekki mátti rannsaka þær
af óvilhöllum mönnum og ljósmynda miðilinn, meðan
hann var að starfa, — »andarnir« leyfðu það ekki,
þótt fjölskyldan fýsli þess. Annað það, að fundar-
menn voru venjulegast ekki aðrir en fjölskylda
Kathleen’s og alt fólk hennar jafn-trúað og hún.
Það gat hjálpað miðlinum á ýmsa vegu. Bræðurnir
gátu verið »skaflajárnaðir« innan í fíltskónum og
smejrgt þeim af sér, þegar þeir vildu, til þess að fram-
leiða högg og dynki. Og sjálf gat stúlkan hafl ýmis-
leg tæki innan klæöa, þvi að hún var aldrei rann-
sökuð fyrirfram. Með ósýnilegum dökkum taugum
inátti svifta lúðrinum til og frá. Og með íspyrnu
mátti bæði lyfta og lialda borðinu niðri, því að borðið,
sem haft var venjulegast, vó ekki að sögn nema
2—3 pund. Eitt skilyrðið, sem »andarnir« settu, var
það, að aldrei mátti snerta við fótum miðilsins og
aldrei fara í milli lians og borðsins. Því ályktuðu
bæði Crawford og Barrett, að eitthvert »vogarstangar-
aíl« kæmi frá miðhnum, annaðhvort með eðlilegum
hætti — með íspyrnu — eða með óeðlilegum hætti
— með einhverskonar útfiæði —, en livort sem var
heldur, var andatrúar-tilgátan óþörf, því að bæði
miðillinn og hjálparmenn hans gátu framleitt dynkina.
En það, sem hér fer á eftir, virðist benda til, að alt
hafi gerst með eðlilegum hætti. Crawford bað einu
sinni um mót af verkfæri því, er framleiddi dj'nkina,
og fékk þá mót »af einhverju sporöskjulöguðu, sem
ver á að gi/ka 2 ferþumlungar að stærð« og getur
það átt mjög vel við kvenmannshæl. Annað sinn