Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1921, Blaðsíða 25

IÐUNN
Ljóð.
183
Þakka gefið gull,
grið og næturstað.
— Þegar þrýtur sól,
þá er um gleði hljótt.
þá er þreyltum skjól
þögul, draumlaus nótt.
Oft var kveðið kátt
kyndlum vorsins hjá.
Stundum lotið lágt,
leitað hjarnið á.
— Skömm var sólar sýn,
sundrað vinalið.
Þar sem dagur dvín
doka skuggar við.
Drektu dagsins full,
dragðu af fótum skó.
Þakka geíið gull —
gleðin undir bjó.
— Þú átt þyngri sjóð —
þögul vöku tár.
Þú átt lífsins ljóð,
löng og farin ár.
Kveðja.
Haust er komið
og húmið lækkar.
Visna rósir
og vonum fækkar.
Gleði þrýtur
og gæfan dvín.
Andar köldu
á kvæðin mín.