Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1922, Síða 141

IÐUNN
Trú og sannanir.
299
í meira en viku. Kom nú yfir mig eins og flóðalda — allur
hinn mikli missir minn — alt það, sem aldrei verður aftur
fengið —.minningarnar bæði um sæld og þrautir. Aftur
ýfðist harmur minn, aftur fann ég til gamla samvizkubits-
ins, sjalfsásakananna, hins beiskjufulla mótþróa og ang-
istar hjarla mins. Ég gat ekki að þessu gert, Dr. Prince —
ég hafði engan að tala við og hafði barist gegn þessu eins
tengi og ég gat. Maðurinn minn . . . hafði dáið laust fyrir
raiðnætti, og þegar nú sú stund nálgaðist, kraup ég á kné
fyrir framan hvílu mina — ekki til þess að biðjast fyrir
— hjarta mitt var of beiskjublandið til þess, — ég veit
«kki, af hverju ég hafði kropið á kné — en alt í einu sá
■ég tnanninn minn andspænis mér — fullkomlega skýrt og
greinilega — ekki veikan og hrörlegan, eins og ég mundi
eftir honunt síðast, heldur leit hann vel út og var hraustur
og glaðlegur á svipinn. Hann stóð hinum megin við rúmið
ítndspænis mér, virtist hjúpaður einhverri lýsandi þoku
•og var eins og ljómaði af honum. Á meðan ég liorfði á
hann, tók hann til máls. Hann sagði: ,Ef ég léti enn stjórn-
ast af jarðneskum geðshræringum, mundi ekkert fá mér
jafn-mikillar hrygðar og að sjá þig eins og þú ert nú á
þig ltomin. Eins og þegar ég var með þér hér og óskaði
að sjá þig hamingjusama, eins vildi ég, að þú gætir verið
hamingjusönt nú. Minstu min eöa ghymdu mér — það
kcmur í satna stað niður, þegar öllu er á botninn livolft
— ástin deyr aldrei. Beröu nú ekki lengur þessar þungu
og sártt hugrenningar með þér; fyli heldur líf þitt alls-
konar ánægju; og ef þú gerir þetta, munt þú líka gera
mér auðveldara að Iifa æðra og fyllra lífi'.
Einhver djúp og hrifandi tilfinning gagntók tnig. Mér
fanst ást hans umlykja mig eins og andrúmsloftið i kring-
um ntig — ég fann næstum til þessa og lékk nú fulla
hvíld. Ég bærði hvorki legg né lið og sýnin hvarf. Ekki
hafði ég sofnað, Dr. Prince, og ekki mist meðvitundina, en
ég er dálílið eflir mig núna. Og ég veit ckki, hvað ég á að
hugsa. Mér eru þegar farnir að detta ýmsir skýringar-
möguleikar í hug. Ég hafði borðað mjög lítið — ég var
nokkuð cftir mig eftir margra tíma hugarangur. Orðin lýsa
hugsununt, sem ég hcíi stundutn gert ntérsjálf; þetta getur