Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1926, Blaðsíða 9

IÐUNN
]akob Kristinsson: Frá Capri.
171
vaxin ey, ekki ólík því, að egypzkur »sfinx« lægi þar
fram á lappir sínar. Eg horfði þangað löngunaraugum.
Því að eg þóttist viss um að þetta væri Capri. Eg átti
líka kollgátuna.
Kona mín hafði dvalið í borginni nokkra daga áður
en eg kom. Hún hafði ráðgast við ýmsa um það, hvert
vænlegast mundi að halda. Flestir höfðu bent henni á
Capri. Kváðu þeir eyna heilnæmari og fegurri dvalar-
stað en flesta eða alla aðra staði á Ítalíu. Kölluðu þeir
Capri sannnefnda Paradís.
Margt var okkur sagt til sönnunar því, hve gott væri
að búa á eynni. Ein sagan var sú, að komið hefði fyrir
oftar en einu sinni, að menn hefðu skroppið út í eyna,
sér til gamans, ætlað að dvelja þar eina dagstund, en
orðið svo heillaðir, að þeir gátu ekki slitið sig á brott
og voru þar síðan alla ævi.
Alt þetta ýtti heldur en ekki undir okkur, að komast ,
í nánari kynni við Capri. Og við réðum af, að hafa þar
vetrarsetu um hríð, jafnskjótt og við hefðum trygt okk-
ur húsaskjól. En það var talsverðum örðugleikum bund-
ið; því að ekki vildum við búa í gistihúsi, heldur ætluð-
um við að hokra einhverstaðar sjálf. Það var bæði
skemtilegra og margfalt ódýrara.
Eftir hálfan mánuð höfðum við trygt okkur húsnæði.
Það var í gömlu landsetri, sem Villa Rispóli heitir. Var
okkur þá ekkert að vanbúnaði lengur.
Laugardag einn, um miðjan febrúar, lögðum við af
stað til fyrirheitna landsins. Góðkunningi okkar, gömul
kona ensk, Maria Cumleigh að nafni, var í fylgd með
okkur. Höfðum við kynst henni í Neapel. Var hún vel
mentuð, einkennileg, hispurslaus og ófeilin í orðum.
Hún hafði dvalið árum saman á Ítalíu og var ágæt í