Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1926, Blaðsíða 33

IÐUNN
Örlög Graenlendinga.
195
leika, starfsemdar og trúmennsku við þetta stórvægilega
verkefni, sem þingið og stjórnin legði fyrir, þegar
til kæmi.
I þessu greinarkorni er þess að öðru leyti aðeins að
geta, um horfur sigurs fyrir málstað vorn, að alþjóða-
reglur gera ráð fyrir því að ríki sem vill ekki, eða hefur
ekki aðstöðu til, að sækja sjálft fyrir þjóðadómi, getur
falið öðru ríki að annast um skýringar og upplýsingar
máls.1) Nú stendur svo algerlega sjerstakt á um ísland,
að það, eitt allra ríkja, á ekki eigin erindreka, út á við,
þegar til slíkra málefna kemur, sem hjer ræðir um. Af
þessu leiðir að það er algerlega móðgunarlaust Dönum,
þótt vjer fælum t. d. frændum vorum, Austmönnunum,
að halda uppi málstað vorum þegar að því ræki og hef-
ur verið tekið vel í þá tillögu í norskum blöðum.
Allt í allt er Grænlandsmálið nú komið á þann veg,
að það er ómótmælanleg skylda þings og þjóðar að
hrinda því áleiðis, fram til úrskurðar hinna voldugu
heimsþjóða, er hafa með höndum rekstur rjettlætis,
sanngirni og mannúðar í þjóðalögum. Þessvegna virðist
og kominn tími til þess að þjóð vor myndi sér aðgreind-
ar skoðanir um þau meginatriði er Grænlandsdeilan
snýst um. En eins og áður er sagt stendur þá næst
íhugun vorri og rannsókn hver mundi álítast merking
þjóðardauðans um þetta mál.
Eins og alkunnugt er og viðurkennt, að því er kemur
Islandi sjálfu við, ber að|líta á Gamla Sáttmála sem
frjálsan samning. Þetta atriði kemur ef til vill ennþá
skýrar og ótvíræðara fram vestra, vegna þess að samn-
ingsgerðin tekur þar yfir lengri tíma, sem er og sjálf-
sögð og auðskilin afleiðing hinna feiknamiklu fjarlægða
1) Sbr. „Tíminn" 1. ágúst þ. á. „Graenlandsdeilan".