Kirkjuritið - 01.01.1947, Qupperneq 87

Kirkjuritið. Samband trúar, siðgæðis og listar. 81
urðu í hrifningu sinni allt í einu eins á svipinn og Hjálp-
ræðishersmenn, sem eru að vitna, og fagna yfir frelsun
sálar sinnar. — í^g sagði á svipinn, og þar með te'kur
samlíkingin líka skjótan og sorglegan enda. Því að inni-
liald þeirra lifsskoðunar, sem lét nú hreina stórskota-
úríð dynja á mér í góðan stundarfjórðung, var í fám
orðum þetta: Við skulum umfram allt ekki látast vera
neitt annað en það, sem við erum. Maðurinn er dýr og
verður aldrei annað en dýr. Það er þýðingarlaust fyrir
hann að vera að baksa við að komast bærra en eðli
bans lejrfir. Slíkl baks gerir ekki annað en að trufla liið
skammvinna líf hans og baka lionum ónauðsynlega
þjáningu.
Já, mér varð svo sem ljóst, að ég slóð hér andspænis
boðun hins nýja evangelíums. Úr svip hinna tveggja ung-
menna ljómaði auðsjáanlega ánægjan út af því, að vera
laus við þær áhyggjur, sem eru oft samfara vitneskjunni
um það, að maður eigi fyrir höndum að sækja á brekk-
una. Sú tilhugsun verkaði sýnilega mjög notalega á þau,
að geta með góðri samvizku baldið áfram hinu þægilega
ferðalagi niður liallið, því að þangað, og ekki annað,
l^egi leiðin livort eð er.
— Mér leilcur sterkur grunur á því, að sumum þeirra
höfunda, sem hér eiga hlut að máli, myndi bnykkja við,
ef þeim yrði fyllilega ljós þau áhrif, sem verk þeirra
hafa á æskuna. Þó að á meðal þeirra kunni að vera
menn, sem telja sig vinna framtíðinni gagn, með því
að stuðla að siðferðilegum ragnarökum lijá þeim mann-
félögum, sem nú eru uppi, má óbætt fullyrða, að það
ee ekki þetta, sem fyrir þeim vakir yfirleitt. Flestir
þeirra liyggja sig ekki vera að búa í haginn fyrir sköpun
uýs himins og nýrrar jarðar. Það er hinn gamli beim-
llr> sem þeir ætla að l)æta. Þeir ætla sér að gera það
með því, að lialda ósleitilega uppi fyrir sjónum fólks-
ms myndum af skuggahliðum manneðlisins.
En, eins og fvrr er að vikið, liaía þessar einhliða
KirkjuritiS 6