Kirkjuritið - 01.10.1954, Síða 28

386
KIRKJURITIÐ
að gera æ háværari og háværari kröfur til vor, íslenzkra presta,
að vér önnumst sálgæzluna vel, og leggjum mikið starf fram
í því efni.
Þegar um skriftirnar er rætt, vaknar sú spurning, er ekki
nóg, að fólk skrifti fyrir lækni sínum. Það er víst, að góðir
læknar eru skriftafeður sjúklinga sinna. Sjúklingar leita helzt
til þeirra lækna, sem þeir bera fullt traust til, sem þeir treysta
svo vel, að þeir geti skriftað fyrir þeim.
Það skal játað, að það er gott, að sjúklingar skrifti. Það
getur haft úrslitaþýðingu um batahorfur, hvort heldur er um
andlegan eða líkamlegan sjúkdóm að ræða. — En máltækið seg-
ir: ,,Betra er heilt en vel gróið“. Það eru sjúklingar, sem leita
til lækna og skrifta fyrir þeim. Það þarf að koma i veg fyrir,
að fólk verði sjúklingar. Skriftir fyrir presti eiga að hjálpa til
þess, að fólkið finni sjúkleik sinn og leiti læknis.
Þess þarf þó vandlega að gæta, að skriftir eru aðeins áfangi
á leiðinni, ekki lokatakmark. Takmarkið er að skrifta fyrir
Guði sjálfum. Játa allt fyrir honum. Opna sál sína fyrir honum.
Læknar þeir, sem ég hefi lesið rit eftir, skýra frá því, að þeir
hafi margoft fundið góðan bata hjá sjúklingum sínum, þegar
þeir höfðu skriftað fyrir manni, en þá fyrst hefðu þeir hlotið
fullan bata, þegar þeir höfðu skriftað fyrir Guði. Hvíldin í Guði
gaf öryggi og sálarró. Taugarnar ofspenntu og þjáðu fengu
hvíld. Kirtlastarfsemin komst aftur í lag. í Guði fékk sjúkling-
urinn fulla heilbrigði og hreysti.
Þegar taugaveiklun er að byrja, lýsir það sér oft á þann hátt,
að menn fara að tala meir um trúmál en þeir hafa áður gert.
Einmitt þá skyldu menn skrifta fyrir presti, svo þessi byrjandi
veiklun verði ekki að sjúkdómi. Einmitt vegna þess, hve trúar-
þörfin er rík í hverri mannssál, ætti sérhver hugsandi maður
að tala um hin helgustu mál við prestinn sinn, eða einhvern
annan lærisvein Drottins, sem hann getur fullkomlega treyst.
Það er vísindaleg staðreynd, að sálarorkan hefir bein áhrif
á heilsu manna andlega og líkamlega. En þá má spyrja, hefir
sálarorka mín eða þín aðeins áhrif á okkar eigin heilsu, hefir
hún ekki áhrif á heilsu annarra? — Getur þú með sálarorku
þinni stuðlað að heilsu annarra manna?
Samkvæmt vísindalegum rannsóknum er hugsanaflutningur
staðreynd. Um aldaraðir hefir því verið veitt athygli, að bjart-