Kirkjuritið - 01.10.1954, Qupperneq 34

392
KIRKJURITIÐ
til 1. júní s.l. Er hann tók við stjórn sveitarfélags síns,
var efnahagur þess slæmur, en með harðfylgi og dugnaði
losaði hann hreppinn við ógrynni skulda og bætti svo hag
hans efnalega, að nú mun hann einn fjáðasti hreppur á
landinu, miðað við fólksfjölda. Vann hann þar stórvirki,
sem lýsir vel manninum, kjarki hans og óbilandi trausti
á sjálfum sér, að láta ekki bugast, þótt við ofurefli væri
að etja, en kreppuárin eftir 1930 ofreyndu margan mann,
svo að hann bar ekki sitt barr eftir, en séra Jónmundur
stóð jafnréttur eftir þau átök og firrti sveitarfélag sitt
gjaldþroti og örbirgð. Má óhikað þakka það aðgerðum
hans.
1 flestum eða öllum félagsmálum sveitar sinnar tók hann
þátt og lét alls staðar mikið að sér kveða, stóð hann þar
jafnan fremstur í flokki, örfaði og hvatti menn til átaka.
Einnig á því sviði kom hann miklu til leiðar.
Sem að framan getur var séra Jónmundur sýslunefndar-
maður sveitar sinnar. Kvað jafnan mikið að honum á
sýslufundum, var þar aðsópsmikill sem annars staðar og
setti sinn sérstæða svip á þá með mælsku sinni, áhuga
og ákafa. Þar hélt hann sem jafnan fast á málunum og
stóð sem klettur úr hafinu, óhagganlegur og traustur,
þegar svo bar undir. Kom þar fram sem annars staðar,
að hann bar hag sveitarfélags síns mjög fyrir brjósti og
firrti það með því mörgum útgjöldum og kostnaði.
Ég ræð það af líkum, að sýslunefndarmönnum muni
þykja sjónarsviptir að honum og að nokkru dauflegri
vistin á fundum þeirra, að séra Jónmundi gengnum og
horfnum af sjónar og starfsviðinu með þeim.
Hann var líka jafnan fulltrúi búnaðarfélags sveitar sinn-
ar á þingum Búnaðarsambands Vestfjarða og þar ávallt
ótrauður fylgismaður þeirra mála, sem til framfara og
heilla máttu verða bændum í hvers konar framfaramálum
þeirra, sem búnaði kom við.
Séra Jónmundur verður mér að sjálfsögðu minnisstæð-
astur í kirkjulegum félagsmálum. Tók hann mikinn og virk-