Kirkjuritið - 01.10.1954, Side 37

SÉRA EIRÍKUR HELGASON
395
Drottins. — Slíkt verður ekki sagt um séra Eirík Helga-
son, — hann nam staðar á vegamótum æsku og fullorð-
insáranna og hlustaði gaumgæfilega. Og orð Drottins
kom til hans: „Hvar er Abel bróöir þinn?“ Einmitt þessa
spurningu lagði Drottinn hinum unga og starfsfúsa sveini
i brjóst. — Og við getum verið viss um, að hann hefir
í alvöru og einlægni spurt bæði sjálfan sig og þann Guð,
sem hafði kallað hann: ,,Á ég að gæta bróður míns?“ En
svo fór ungi maðurinn að líta í kringum sig, — og þá leið
ekki á löngu, unz honum varð Ijós hin ægilega, hrópandi
neyð bróðurins, sem lá við veginn, — hrakinn, — smáður,
— nær því ósjálfbjarga. Jú, — þetta var hans köllun,
SAihlutverk, — honum bar heilög skylda til að gæta
bróður síns. — En þá vaknaði spurningin um það, í hvaða
starfi hann gæti bezt orðið við þessari heilögu köllun.
Víst var það mögulegt á margan hátt, — margvísleg störf
gátu komið til greina. En, — hann hafði fundið, að það
var sjálfur Guð, sem kallaði hann til starfa. Honum vildi
hann því helga ævistarf sitt. f hans nafni gekk hann út
1 baráttuna fyrir bættum kjörum bróðurins. — Það má
Segja, að eitt af hans eftirlætisskáldum marki lífsstefnu
hans með þessum orðum:
„Hann sá, að eiginelskan blind
var aldarfarsins stærsta synd,
og þyngst á afl og anda manns
var okið, lagt af bróður hans.“
í nafni föðurins og fyrir bróðurinn vígðist Eiríkur Helga-
Sen til prestsþjónustu hinnar íslenzku þjóðkirkju.
Séra Eiríkur Helgason fæddist 16. febrúar 1892 að Eiði
a Seltjarnarnesi. Foreldrar hans voru hjónin Helgi Árna-
s°n og Kristín Eiríksdóttir, búendur þar. Hann ólst upp
a Eiði hjá foreldrum sínum fram til fullorðinsára. En
t*egar hann stóð á tvítugu, gerðist sá sorglegi og óvænti
atburður, að Helgi, faðir hans, drukknaði. Og segja má,