Kirkjuritið - 01.10.1954, Blaðsíða 38

396
KIRKJURITIÐ
að skammt yrði stórra högga á milli í fjölskyldunni, því
að tæpum þremur árum síðar drukknaði Ingólfur, eini
bróðir séra Eiríks. Eftir það dvöldust þau mæðginin, Ei-
ríkur og Kristín, aðeins skamma hríð á Seltjarnarnesinu,
en fluttust fljótlega alfarin inn í Reykjavík og dvöldust
þar um nokkurt skeið.
Snemma kom það í ljós, að séra Eiríkur var góðum
gáfum gæddur, og því varð það að ráði, að hann legði
leið sína í Menntaskólann í Reykjavík, og þaðan útskrif-
aðist hann stúdent 1914. — Þá lá leið hans í guðfræði-
deild Háskólans, og þaðan brautskráðist hann kandidat
árið 1918. Má nærri geta, að þau mæðgin urðu oft að
leggja hart að sér til þess að kljúfa kostnaðinn við nám
þetta.
Sama vorið, 8. júní, gekk hann að eiga Önnu Elínu
Oddbergsdóttur frá Bakkakoti á Seltjarnarnesi. Og skömmu
síðar héldu þau ungu hjónin austur í öræfi, en þangað
vígðist séra Eiríkur 2. júní þá um vorið. Fyrsta veturinn
dvöldust þau í Svínafelli, en sumarið eftir settust þau
svo að á prestsetursjöröinni Sandfelli og hófu búskap þar.
Ekki þykir mér ósennilegt, að mörgum hafi fundizt það
talsverð bjartsýni af hinum ungu prestshjónum, að setj-
ast að í einu af hinum afskekktustu prestaköllum landsins.
En séra Eiríkur vissi, að einnig þar var bróðirinn í þörf
fyrir starfskrafta hans. Og hann lagði sig líka allan fram-
Um árangurinn er ekki okkar að dæma, — hann er geymd-
ur hjá Guði.
I hinni afskekktu, en fögru, jökulkrýndu sveit undu þau
hjónin vel hag sínum um langt skeið. En árið 1931 fékk
séra Eiríkur veitingu fyrir Bjarnanessprestakalli, og þang-
að fluttist hann ásamt fjölskyldu sinni þá um vorið. Og
hér í Bjarnanesi hefir starfssvið hans verið síðan. Prófast-
ur í Austur-Skaftafellsprófastsdæmi var hann frá árinu
1944. — Um alllangt skeið var hann eini presturinn 1
sýslunni, sem er þrjú prestaköll, og þjónaði hann þeim
öllum af sínum alkunna dugnaði. — En þó að prestsstörfin