Kirkjuritið - 01.10.1964, Side 10

344
KIRKJURITIÐ
þegar allt um þraut, var „Guð vors lands“ hið „einasta skjól“,
„ljós það og líf, sem að lyfti oss duftinu frá“.
Allir útlendingar sem nokkur deili liafa af Islendingum,
kannast við þá sem söguþjóð og skáldaþjóð.
En í fremstu röð íslenzku skáldanna eru tvö stórskáld, bæði
trúarskáld, sem gnæfa eins og liátindar við heiðríkju og munu
gera ])að meðan aldir renna. Þetta eru séra Hallgrímur Péturs-
son og séra Mattliías Jocliumsson. Þér þekkið Hallgrím Péturs-
son, en Passíusálmar lians hafa verið þýddir á erlendar tungur
um víðan lieim. Séra Matthías orkti ekki aðeins fegurstu sálma
sína, heldur einnig öll stórljóð sín innhlásinn af þvílíkri anda-
gift, að vér leikmenn undrumst í lotningu.
Þessi miklu trúarskáld Islendinga eru sennilega ekki af til-
viljun fram komin. Ef til vill hergmála þau þær dýpstu tilfinn-
ingar, sem húa með þjóðinni — innst við hennar hjartarætur.
Ég leyfi mér að bera fram þá ósk, að heimsókn hinna tignu
erlendu gesta til íslands megi verða þeim til gleði og uppörf-
unar. Þeir eru lxjartanlega velkomnir nteðal vor.
Það er ósk mín og von, að hinni virðulegu ráðstefnu vðar,
kirkjunnar manna, hér á Islandi, megi vel farnast, yður sjálf-
um til sóma og háleitu málefni yðar til styrktar.
Auðsýndu ástúiV öllu, sem lifir op lirærist, og þú munt veriVa sæll; því
nieiV því aiV elska alla liluti, elskar þú GuiV. Því aiV hann er allt í öllu.
Tulsi Das.
ÞaiV er liægara aiV hygpja horg í skýjuiii eii halda uppi þjóðfélagi án trú-
ar. — Plato.
Drottinn! Ég fel niig þér á hendur eins og ég er, meiV þeirri hæn, aiV þú
gerir mig eins og þú vilt aiV ég sé. — Mary Moffat.