Kirkjuritið - 01.10.1964, Blaðsíða 22

356
KIRKJURITIÐ
mjög títt um allt, sem eittlivaS getur talist í umbótaátt. Segir
því gjarnan gerst af öllu því, sem liorfir í umbótaátt í sambandi
við umræðurnar í Péturskirkjunni. Hinu er minni gaumur gef-
inn, þegar niðurstöður umræðnanna eru lakari frá umbóta-
sjónarmiði. Það er auðskilið að blöðin eyða litlum tíma í að
skýrgreina niðurstöðurnar. Samt má ekki gleymast liversu al-
menningsálitið mótast af blöðunum. Sakir þeirrar liættu, sem
liér um ræðir gerir fólk sér oft allt of bjartar vonir. tJtkoman
verður áreiðanlega liyggilegt samkomulag, sem rétt er að gefa
fullar gætur.
2. HvaS hefur þingiS í för meS sér fyrir oss?
Hver sem niðurstaða þingsins verður í einstökum atriðum,
liggur eitt þegar í augum uppi, sem sé, að það muni hafa mikil
áhrif á líf og kenningu annarra kirkna. Þess vegna er þegar
tímabært að spyrja á livern hátt það muni beinlínis varða oss.
a) SvSbótarmálefni eru farin aS setja sitt mark á Rómar-
kirkjuna.
Þetta verður Ijóst bæði af umræðunum í Péturskirkjunni og
belgisiðafyrirmælunum. Nýjar Biblíurannsóknir bafa opnað
rómversk-kaþólskum guðfræðingum nýjan sjóndeildarbring-
Vissulega fer því víðsfjarri að þeir fallist á meginregluna: sola
scriptura. Samt er ljóst af niðurstöðum þeirra umræðna, sem
orðið liafa um samband helgirita og erfikenningar, að nýhyggj'
an ætlar helgiritunum meiri blut en orðtakið belgiritin og
erfikenningin gefur til kynna. Ennfremur er það mikilsvert að
guðfræðilegar rannsóknir liafa opnað mönnum aðgang að forn-
kirkjulegum fjársjóðum, sem einnig reyndust uppsprettulindir
á siðbótatímanum. Gjáin milli frumerfikenninganna og mið-
aldanna blasir þeim mun betur við augum. Árangur þess er
sá, að menn fallast fúslega á hluti, sem siðbótin vakti menn
á sínum tíma til meðvitundar um.
Af þessu kynnu menn að vilja draga þá ályktun, að Rómar-
kirkjan væri nú loks farin að opna eyrun fyrir rödd siðbotar-
innar. En þeir verða að sætta sig við þau vonbrigði að þessu
er ekki þann veg farið. Rómarkirkjan liefur ekki leiðst að
sumum „siðbótarmálum“ við að hlusta á rödil siðbótarinnar,
beldur með því að uppgötva ]>ær sömu lindir og siðbótin sjaii.