Kirkjuritið - 01.10.1964, Síða 44

KIIIKJUIUTIÐ
378
A Jiessu synoilusári hef ég vísiterað tvö prófastsdæmi. Dala-
prófastsdæmi í september í fyrra og Strandaprófastsdæmi í
júlí s. 1. Var visitazium þessum hagað á líkan liátt og að und-
anförnu. Kirkjugestum, eldri og yngri, og starfsmönnum safn-
aðanna í öllum sóknum votta ég þakkir fyrir ánægjulegar sam-
verustundir. Próföstum og prestum og heimilum þeirra þakka
ég sérstaklega fyrir ágæta fyrirgreiðslu, samstarf og gestrisni.
ICirkjuvígslur liafa ekki verið jafnmargar á þessu ári og á
næst liðnum árum. Tvær nýjar kirkjur liafa þó verið vígðar,
báðar í Barðastrandaprófastsdæmi, Reykliólakirkja 8. sept. í
fyrra og Breiðavíkurkirkja 21. júní s. 1. Þessar kirkjur liafa
verið alllengi í smíðum, enda mikið átak fyrir fámenna söfn-
uði að koma þeim upp. Þær eru báðar reisuleg hús og vel búin.
1 Reykhólaprestakalli standa tvær fornar kirkjur, önnur að
Stað, hin að Reykliólum, en sóknir þeirra voru sameinaðar
fyrir nokkrum árum og skyldi Staðarkirkja niður lögð. Er vel,
að liún var þó ekki rifin og livorug þessi kirkja reyndar, því
háðar eru merkileg mannvirki. Hefur nú orðið að ráði, að
Þjóðminjasafn taki Staðarkirkju í sína umsjá og liefur við-
gerð verið Iiafin á henni. Er það vel farið. Enn er óvissa um
afdrif Reykhólakirkju, en vonandi er að lienni verði einnig
bjargað frá glötun. Slíkar menningarminjar sem lnin er mega
ekki fara forgörðum úr þessu, hvorki hún sjálf og Jiví síður
óvenjulega dýrmætir munir hennar, vér höfum ekki efni á
slíku örlæti við hugsunarleysið.
Stokkseyrarkirkja lilaut á liðnu ári mjög víðtæka og góða
aðgerð og endurbót. Hefur söfnuðurinn varið til þess mikluin
fjármunum og sýnt við Jiað stórliug og atorku. Auk annars var
keypt vandað pípuorgel til kirkjunnar. Var kirkjan opnuð að
nýju til notkunar eftir aðgerðina með liátíðarguðsþjónustu
24. maí.
Hér í næsta nágrenni er lítil kirkja við alfaraveg, sem um
mörg ár var eina uppistandandi mannvirkið á eyddum
stað og sveit. Það er Krýsuvíkurkirkja. Hún var reist 1857,
einfalt timburhús, járnvarið. Hiin hefur staðið Jiarna ein eftir,
Jiegar allt var löngu liorfið, menn og mannaverk, í sókninni
liennar, og vissi enginn, livað olli Jieirri vangá, að hún skyldi
haldast við á hólnum sínum. Um sinn var hún vistarvera