Kirkjuritið - 01.10.1964, Page 76
410
KIHKJUIÍITIÐ
Síð’an var stult liugleiSing orðanna í 5. Mós. 33, 27: Hæli er
liinn eilífi Guð, og liiS neðra eru eilífir armar.
Þá var lesin sjóferðarbæn, faðir vor og blessunin. Síðast var
sungið 7. versið af sálmi númer 600.
Að helgistundinni lokinni var sezt að ríkmannlegu kaffi-
borði. íslenzki stýrimaðurinn sagði frá íslenzku jólalialdi og
fermingarsiðum. Á eftir var skipið skoðað.
Þegar ég kvaddi og óskaði Islendingunum góðrar ferðar,
stakk skipstjórinn að mér 40 kr. sænskum, er ganga skyldu til
kirkjunnar í Marstrand.
Ég liélt svo lieimleiðis, glaður yfir að liafa fengið tækifæri
til að flytja liið eilífa lífsins orð og að liafa notið ánægjulegrar
samverustundar með þessum Islendingum, sem lesa daglega í
Biblíunni. — Harry TSyblom.
Gamlar vísur
Suniarið þegar setur Iilítt
sólar undir faldi,
cptir á ineð' eðlið slrítt
andar veturinn kaldi.
Felur húin IiiiV fagra Ijós,
frosliiV liitann erfir;
væn aiV dupti veríVur rós;
vindur logni liverfir.
Lýðuni þegar lætur dátt
lukkubyrinn niildi,
sínuin liuga í sorgarátl
sérliver renna skyldi.