Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.06.1967, Side 31

Kirkjuritið - 01.06.1967, Side 31
KIRKJURITIÐ 269 an er með ungbörn heima, þá er hún komin á bekk með sjó- 'Uannskonunum. Aður fyrr Þótti sjálfsagt til sveita að hafa kaffi eftir messu. Ja konni allir inn á kirkjustað eða prestsetrið og rabbað var | fir kaffibollunum. — Þetta var nauðsynlegt, meðan fólkið °m á hestum til messu og kirkjunnar víðast livar lítið eða ekkert upphitaðar. Og þetta messukaffi liafði sína þýðingu, s°fnuðurinn komst í veraldarlega snertingu við prestinn sinn °S presturinn kynntist áhugamálum sóknarbarna sinna. Nú er þessi siður víðast bvar felldur niður, síðan að flestir 0ru að koma á bílum. Þó veit ég um fólk sem saknar þessa S]Úar og finnst nú orðið presturinn ekki gefa sér nægilega Sóðan tíma til að ræða við söfnuðinn eftir messu. Aðrir skilja að nú eru breyttir tímar og töluverður átroðn- lu8ur ef 30—40 manns kemur inn til að (lrekka kaffi. t*að sagði einu sinni við mig prestskona; „Það veit ég að °nSar konur bafa eins mikið að gera og prestskona í sveit.“ !í brosti en með sjálfri mér var ég benni alveg sammála. . 8 bef sjálf bæði verið í sveit og kauptúni og finnst munur- 1,111 niikill. — Þegar við vorum á Höskuldsstöðum var ég alllaf að baka. Enginn mátti koma án þess að fá kaffi, og 'orki var bægt að Iiafa kvenfélagsfund, söngæfingu eða ,uessu nema að eiga fullt af brauði. Mesti munurinn fannst mér þegar ég kom til Skagastrand- ‘,r vera sá, að það var hægt að messa án þess að gefa öllum Cl . ’ og í staðinn lief ég nú tíma til þess að gera ýmislegt e]ra, sem ég hef áliuga á, t. d. að hjálpa til við sunnudaga- S ú^unn í Hólaneskirkju. ®g nú við messugjörð á Höskuldsstöðum böfum við oftast |lI1,uudagaskóla með börnunum eftir messu, ég syng með j e*ni aeskulýðssöngva og segi þeim sögur. Ég bafði ekki tíma 1 þess meðan ég þurfti að bugsa um kaffið, þó margar liend- "r Vasru á lofti þar til bjálpar. bef ég orðið þess vör að fólk í prestakallinu saknar n»jög, bve presturinn kemur nú sjaldnar í beimsókn en agUr Var meðan liann þurfti að útfylla manntalið og varð þá a< konia inn á livert einasta beimili. Þó heimsóknin væri ú'ndum ekki mjög löng varð þarna nánara samband milli l,,ests og safnaðar en annars befði orðið. -— Nú er þetta breytt,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.