Kirkjuritið - 01.04.1972, Síða 58

hyrningarsteinn og grundvöllur í því
orði. í honum áttu þeir endurlausn
sína og réttlœting. Af því leiddi, að
þeir voru öðrum mönnum fátœkari
í anda, en einnig þeim mun ríkari
í Guði. Báðir hefðu með sanni getað
gert einkunn sér Hallgríms að sinni:
„Fyrir Jesú náð iðrast syndarinn. Fyr-
ir Jesúm náðast iðrandi syndari." —
Báðir voru lœrisveinar séra Friðriks
Friðrikssonar frá œsku og tengdir
honum sterkum andlegum böndum,
báðir urðu samherjar hans nánir og
síðar arftakar. Þeir urðu fremstir
leiðtogar í KFUM að honum gengn-
um, hvor með sínum hœtti. Báðir voru
með postullegum hœtti, líkt og séra
Friðrik, allir í þjónustu Orðsins, eng-
um háðir nema Jesú Kristi.
Bjarni háði ungur harða trúarbar-
áttu, er stóð árum saman. Frá því
segir í bernsku- og œskuminningum
hans, er út komu í Noregi fyrir
nokkrum árum. Sigur vannst í þeirri
baráttu dag einn undir predikunar-
stóli Dómkirkjunnar, er séra Bjarni
flutti þar skýringu Lúthers á annarri
grein trúarjátningarinnar: „Ég trúi,
að Jesús Kristur-------sé minn Drott-
inn, sem mig glataðan og fyrir'
dœmdan mann hefur endurleyst, frið'
keypt og frelsað frá öllum syndum,
frá dauðanum og frá djöfulsins valdi,
eigi með gulli né silfri, heldur með
sínu heilaga, dýrmœta blóði og með
sinni saklausu pínu og dauða,
þess að ég sé hans eign — —
Frá þeirri stundu brann í brjósti
Bjarna eldur trúarinnar á Jesum
Krist og kœrleikans til mannanna,
er hann hafði endurleyst.
Vegna trúarreynslu sinnar varð
Bjarni brátt sem eldri bróðir og le'^j
togi margra jafnaldra sinna og yngrl
félaga í KFUM. Hann var sá sonur,
er Drottinn hafði agað öðrum frernun
Sjúkur og fátœkur var hann um þ0^
mundir boðinn velkominn á heimij'
Sigurjóns Jónssonar, bóksala, a
Þórsgötu 4 í Reykjavík. Hann var 05
síðan sem einn af því fólki. Um ara'
tugi var litla húsið á Þórsgötu m'°'
stöð og annað heimili fjölda vin<3,
er komu þar saman til starfs og sam-
eiginlegrar uppbyggingar i trú sinn'-
Þeir voru brennandi í andanum, h'n'
ir ungu menn í KFUM á þeim árum-
Og nýir straumar bárust frá nál®9'
um löndum. Uppbyggjandi og brýn
áminning er lítil hugvekja, sern
Bjarni samdi í apríl 1935 og gaf ut
sjálfur handa vinum sínum. Þar í eí
þetta m. a.: „Ég hef gengið út °9
inn meðal Guðs barna hér í bce, °9
hjarta mitt hefur fyllzt sársauka, et
ég sé, hvernig þau rœkja skipan'r
Guðs---------Og síðar: „Nei, brce^
ur, allt, sem sundurdreifir, er frá h'n
um vonda. Oss ber því að sameinast
í einum anda trúar og helgunar, anda
kœrleiks, sem ekki leitar síns eig'n'
56