Kirkjuritið - 01.04.1972, Síða 78

ÞÁTTUR UM GUÐFRÆÐI
ARTICULI CHRISTIANAE DOCTRINAE
Kristniboðið í fagnaðarboðskapnum
eftir JÓHANN HANNESSON, prófessor
Er kristniboðið eitthvað yfirskyldu-
verk, sem kirkja Krists tekur til við
að vinna, þegar vel stendur ó, og
hún hefir ráð á fólki og fjármunum
til að gefa sig að því? Eða liggur
það í eðli fagnaðarboðskaparins, að
kristniboðinu beri að sinna á öllum
tímum og öllum stöðum, þar sem
kirkjan starfar á annað borð? Til
þess að svara þeim spurningum verð-
ur auðvitað að athuga fagnaðarboð-
skapinn út frá eðli hans sjálfs eins
og hann er að finna í Heilagri ritn-
ingu, einkum þó, þar sem sagt er
frá stórmerkjum Guðs í hjálprœðis-
sögunni.
1.
Lítum á jólaguðspjallið. Athugum
hvernig það bergmálar í jólasálm-
unum. Er boðskapur þess œtlaður
þeim einum, sem eru innan múranna
— eða vill Guð, að þessi boðskapur
berist út um allan heim? Yður er í
dag frelsari fœddur — eru þessi orð
aðeins töluð til trúaðra manna, krist-
inna, eða eru þau einnig œtluð van-
trúuðum mönnum og heiðnum? Er það
misskilningur, að þau skuli heyrast
hjá oss, sem ekki tilheyrum hinni
76
útvöldu þjóð, heldur erum af heiðn
bergi brotin?
2.
Innan múra og utan múra. Guðfr®^
ingar ísraels töluðu um lögmálið s
múr til að varðveita hina útvo
þjóð, en þeim var Ijóst, að ýn1'5 f
hafði gildi bœði innan og utan
lögmálsins. Og þeir vissu, að þan -j
var um kœrleiksboðorðið. Það ha ^
gildi gagnvart fólki af öllum þi^1^
Þegar Jesús segist aðeins
sendur til týndra sauða af húsi ísrae,^
við hvað á hann þá? Að Guðs r
, Q NJ6•/
skyldi aðeins boðað innan mura-
heldur að fyrirheit Guðs œtti Y' g
að uppfyllast hjá ísrael til þesS ^
fsrael gœti orðið það, sem hoo
var œtlað að verða: Hetja Guðs ^
'jós hans fyrir allar þjóðir. Þetta sV^
finnst Ijóslega hjá spámönnunum/
Devtero-Jesaja, í Ijóðunum um P.^_
Drottins. Það var nauðsynlegt, að ^
ir fyrstu lœrisveinar og fyrstu so
ir vœru ísraelsmenn, því að aðrir 9
ekki haldið fast við boðskapinn ^
Guðs ríki né vitað deili á hinum
andi þjóni Drottins.
A